„Ani w sentymentalizmie, przyznającym uczuciom pierwsze miejsce, nie podporządkowane żadnym wyższym czynnikom, ani w stoicyzmie, żądającym wykluczenia uczuć z życia moralnego, o poddawaniu ich pracy wychowawczej nie może być mowy. Łatwo zrozumieć, co są warte dla życia praktycznego systemy moralne, w których na wychowanie uczuć nie ma miejsca!”

„Przywarli do siebie tak blisko, że nie było już miejsca na żadne uczucia.”

„Istnieje ogromna różnica pomiędzy sentymentalizmem i zdolnością doznawania szlachetnych uczuć. Człowiek sentymentalny może być w życiu codziennym niebywale okrutny. Człowiek zdolny do szlachetnych uczuć natomiast nie będzie nigdy człowiekiem bez serca.”

„Uczucie nie warte pielęgnowania to poczucie winy.”

„Bardzo, bardzo cieszę się życiem. Szczęście to miłe uczucie.”

„Pamiętać należy w małżeństwie, że kobieta żyje uczuciem.”

„Wyruszyłam w podróż do miejsca położonego głęboko w moim wnętrzu, gdzie wszystko co światowe było zbędne, gdzie żyłam tylko uczuciami: miłością, żalem, tęsknotą, nadzieją.”

„Dziennikarz: Byłeś już zakochany?
Zbigniew Bartman: Nie. Tak na poważnie jeszcze się nie zakochałem. Nie spotkałem w życiu osoby, która byłaby warta mojego uczucia, dla której mógłbym się poświęcić.”

„Dwie rzeczy mnie zbawiły: uczucie piękna moralnego i czułość serca, zbliżająca się do słabości; pierwsze nauczyło mnie podziwiać katolicyzm, drugie przywiodło mnie z czasem do ukochania go.”

„Prawdziwa przyjaźń żyje uczuciem i czynami. Słowa są zbędne.”