„W Polsce po lecie 1944 r. od 400 do 700 osób pochodzenia żydowskiego zostało zabitych przez różnych sprawców: polskich powstańców, partyzantów ukraińskich, miejscowy tłum, bandytów, polskich komunistów i Sowietów. Żydzi ginęli z różnych powodów: niektórzy w wyniku antysemityzmu; inni ze względu na swoje powiązania z komunistami, jeszcze inni tracili życie w napadach rabunkowych i podczas sporów o własność, a czasem nawet w wypadkach. Ofiary żydowskie stanowiły zaledwie niewielki ułamek strat poniesionych w wyniku wprowadzenia władzy sowieckiej w Polsce, wynoszący między 1 a 2 proc. ogólnej liczby ofiar ocenianej na 25–50 tys. Chociaż Żydzi stanowili maksymalnie 1 proc. mieszkańców kraju, byli oni szczególnie narażeni na ataki ze względu na to, że byli nadreprezentowani we władzach komunistycznych i ich organach.”

Stosunki polsko-żydowskie
Źródło: M.J. Chodakiewicz, Po zagładzie. Stosunki polsko-żydowskie 1944–1947. Wyd. IPN, Warszawa 2008, s. 210. Seria: „Monografie”, tom 38, ISBN 9788360464649.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Podobne cytaty

„Rodzice pochodzili z całkowicie zasymilowanych, polskich rodzin o żydowskich korzeniach. I ja też byłem wychowywany jako Polak i komunista.”

Antoni Zambrowski (1934–2019) polski dziennikarz

Źródło: Zambrowski: Byłem czerwonym królewiątkiem, dziennik.pl, 12 października 2007 http://wiadomosci.dziennik.pl/wydarzenia/artykuly/193688,zambrowski-bylem-czerwonym-krolewiatkiem.html

„Istnieje tendencja, by uznawać, że Żydzi, którzy zginęli w Polsce po przybyciu armii sowieckiej latem 1944 r., padli w taki czy inny sposób ofiarą powszechnego polskiego antysemityzmu. W rzeczywistości przemoc wobec Żydów zrodziła się ze zróżnicowanych reakcji Polaków na co najmniej trzy osobne zjawiska: działania komunistów żydowskich, którzy walczyli o wprowadzenie w Polsce rewolucyjnego ustroju marksistowsko-leninowskiego, czyny żydowskich mścicieli usiłujących wymierzać pozasądową sprawiedliwość Polakom, którzy jakoby krzywdzili Żydów podczas okupacji niemieckiej, i starania wielu członków społeczności żydowskiej usiłujących odzyskać własność skonfiskowaną przez hitlerowców, a następnie przejętą przez Polaków. Polacy uważali, że zjawiska te miały ze sobą wiele wspólnego, co wzmacniało stereotyp żydokomuny. Z drugiej strony, różnorakie reakcje Polaków zlewały się w oczach Żydów w homogeniczne zjawisko przemocy, która wyrastała ze wszechobecnego polskiego antysemityzmu. Ocena ta dotyczyła szczególnie antykomunistycznych działaczy niepodległościowych. Jednak przemoc wobec Żydów ze strony działaczy podziemia wynikała przeważnie z antykomunizmu, a dokładniej z postrzegania w Polsce w latach 1944–1947 Żydów jako zagrożenia dla lokalnego ruchu antysowieckiego.”

Marek Jan Chodakiewicz (1962) amerykański historyk polskiego pochodzenia

Stosunki polsko-żydowskie
Źródło: M.J. Chodakiewicz, Po zagładzie. Stosunki polsko-żydowskie 1944–1947. Wyd. IPN, Warszawa 2008, s. 11. Seria: „Monografie”, tom 38, ISBN 9788360464649.

Szymon Wiesenthal Fotografia
Bronisław Wildstein Fotografia
Władysław Bartoszewski Fotografia
Hermann Hesse Fotografia
Antoni Macierewicz Fotografia

„Czytałem, bardzo ciekawa lektura, niektórzy mówią, że są autentyczne, inni – że nie, ja nie jestem specjalistą. Doświadczenie wskazuje, że są w środowiskach żydowskich takie grupy.”

Antoni Macierewicz (1948) polityk polski, historyk

o Protokołach mędrców Syjonu, na antenie Radia Maryja 19 lipca 2002
Źródło: Rafał Maszkowski, Do nieśmiałych obrońców prawdy http://www.otwarta.org/rafal-maszkowski-do-niesmialych-obroncow-prawdy/

Robert Winnicki Fotografia
Waldemar Chrostowski Fotografia

„Wygląda na to, że organizacje żydowskie traktują terytorium Polski jako swoje własne. Polska jest krajem suwerennym, a nie obiektem przepychanek pewnych organizacji żydowskich w Nowym Jorku.”

Edward Moskal (1924–2005) działacz Polonii amerykańskiej

Źródło: oświadczenie prezesa KPA i ZNP Edwarda Moskala, naszawitryna.pl, 28 lutego 2001 http://www.naszawitryna.pl/jedwabne_185.html

Pokrewne tematy