„(…) Ten sobie ubliża,
Kto ma za co, a nie chce jechać do Paryża:
Uczą Pielgrzymkę odbyć światłe nasze wieki,
Polakom do Paryża, Turczynom do Meki.”

—  Julian Ursyn Niemcewicz

Modnicka do Pani Nowiny w scenie VIII aktu I.
Pan Nowina

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
wiek , pielgrzymka , nasi , odbyć
Julian Ursyn Niemcewicz Fotografia
Julian Ursyn Niemcewicz 15
polski dramaturg, powieściopisarz, poeta i pamiętnikarz 1758–1841

Podobne cytaty

Waldemar Krzystek Fotografia

„Wrocław może zagrać Paryż, Berlin, XIX wiek, XX wiek. Wielka szkoda, że nie udaje się tego wykorzystać, gdyż nie mamy sprawnie funkcjonującej wytwórni filmowej.”

Waldemar Krzystek (1953) polski reżyser, scenarzysta filmowy

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=50823

Marek Żukow-Karczewski Fotografia

„Wychodźstwo polskie po klęsce powstania listopadowego współcześni zwykli szacować na ok. 15 tysięcy. My przyjmujemy, iż Wielka Emigracja liczyć mogła 7–8 tysięcy osób. Byli to w większości ludzie młodzi i wykształceni, wywodzący się ze światłych środowisk polskich. Ci inteligentni i rozumni Polacy pomimo zakazów i utrudnień dążyli gromadnie do Paryża, tworząc tam różnego rodzaju stowarzyszenia i organizacje. Wielu z nich w szeroko pojętej działalności kulturalnej widziało możliwość zachowania tradycji i ducha narodowego. A nośnikiem historii i dorobku wieków państwowości polskiej były książki.”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Biblioteka przy Quai d’Orlèans, „Życie Literackie” nr 13, 2 kwietnia 1989, s. 4. http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=13547&from=publication&tab=1

„Uwielbiam chodzić do kina w Paryżu, bo światła zapalają się dopiero, gdy skończą się napisy. To jest wyraz szacunku dla wszystkich ludzi, którzy oddali czasem pół roku, czasem dwa lata życia, żeby ktoś miał rozrywkę, ktoś się wzruszył. W Londynie, we Francji znajduję dobrze utrzymane kostiumy, które mają 150 lat, są do dyspozycji i do wynajęcia. A ja szukam swoich kostiumów z kilku filmów i nigdzie ich nie ma. Nasze kostiumy w Łodzi kosztują drożej niż w Paryżu, a są przechowywane w gorszych warunkach, magazyny są w opłakanym stanie.”

Dorota Roqueplo (1960)

Źródło: Dominika Bierczyńska, Kostium mówi prawdę o człowieku (wywiad z Dorotą Roqueplo), "Kino", nr 9/2014 (567), wrzesień 2014, s. 42.

Joshua Jackson Fotografia

„Pracuję w Kanadzie, ale moja lepsza połowa mieszka w Paryżu, więc spędzam tam dużo czasu. Myślę, że moglibyśmy się pobrać, bo nasz związek jest bardzo udany. Diane powie mi, kiedy nadejdzie pora na ślub.”

Joshua Jackson (1978) aktor kanadyjski

Źródło: Joshua Jackson chce poślubić Diane Kruger, Onet.pl, 16 grudnia 2009 http://film.onet.pl/plotki/joshua-jackson-chce-poslubic-diane-kruger/309y2

Jan Zieja Fotografia

„Całe nasze życie jest pielgrzymką.”

Jan Zieja (1897–1991) polski duchowny katolicki, kapelan Szarych Szeregów i Armii Krajowej

Źródło: Magdalena Grochowska, Zieja. Stoję na rynku nienajęty, wyborcza.pl, 12 września 2011 http://wyborcza.pl/1,76842,10263125,Zieja__Stoje_na_rynku_nienajety.html?as=18&startsz=x

Ben Klassen Fotografia

„Nie darzymy tolerancją wierzeń innych ludzi, jeżeli ubliżają one naszemu intelektowi.”

Ben Klassen (1918–1993)

Biała Książeczka

Nandan Nilekani Fotografia

„(…) Indie to kraj ludzi światłych, a nie zaklinaczy węży.”

Nandan Nilekani (1955)

Źródło: Robyn Meredith, Chiny i Indie – supermocarstwa XXI wieku, Warszawa 2009, str. 200

Stanisław Obirek Fotografia

„Polak pracujący czarno w Niemczech zachowuje się zupełnie inaczej niż Polak jadący na pielgrzymkę do Watykanu. I ze wzruszeniem robiący sobie zdjęcie z papieżem. Jest w tym rodzaj schizofrenii.”

Stanisław Obirek (1956) teolog polski, były jezuita

Źródło: tygodnik „Przegląd”, Polski ksiądz musi się zmienić, 2002.

Józef Piłsudski Fotografia

„Walczę i umrę jedynie dlatego, że w wychodku, jakim jest nasze życie, żyć nie mogę, to ubliża – słyszysz!”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

ubliża mi jako człowiekowi z godnością nie niewolniczą. Niech inni się bawią w hodowanie kwiatów czy socjalizmu, czy polskości, czy czego innego w wychodkowej (nawet nie klozetowej) atmosferze – ja nie mogę! To nie sentymentalizm, nie mazgajstwo, nie maszynka ewolucji społecznej, czy tam co, to zwyczajne człowieczeństwo. Chcę zwyciężyć, a bez walki, i to walki na ostre, jestem nie zapaśnikiem nawet, ale wprost bydlęciem, okładanym kijem czy nahajką. Rozumiesz chyba mnie. Nie rozpacz, nie poświęcenie mną kieruje, a chęć zwyciężenia i przygotowania zwycięstwa. Ostatnią moją ideą (…) jest konieczność wytworzenia w każdej partii, a tym bardziej naszej <nowiki>[</nowiki>PPS-Frakcja Rewolucyjna<nowiki>]</nowiki>, funkcji siły fizycznej, funkcji, że użyję tak nieznośnego dla uszu „humanitarystów” określenia (histeryczne panny, nie znoszące drapania po szkle, ale znoszące pranie ich po pysku) funkcji „przemocy brutalnej”.
Źródło: list do Feliksa Perla, 1908, cyt. za: Andrzej Garlicki, Józef Piłsudski 1867–1935, Warszawa 1988.

Aleksander I Romanow Fotografia

„Jeśli cesarz Napoleon rozpocznie ze mną wojnę, jest możliwe, a nawet prawdopodobne, że zostaniemy pokonani. To znaczy, zakładając, że będziemy się bić. Hiszpanie często przegrywają, ale jak dotąd nie zostali pokonani. I nie są przecież tak daleko od Paryża! My nie będziemy ryzykować. Mamy duże pole manewru. Nie ja pierwszy wyciągnę miecz, ale będę ostatnim, który go schowa. Jeśli przebieg walk będzie dla mnie niekorzystny, wycofam się na Kamczatkę. Nasz klimat, nasza zima będą po naszej stronie.”

Aleksander I Romanow (1777–1825) car Rosji

wypowiedziane w 1811
Źródło: Roman Daszczyński, Nie igraj z Azjatą, „Ale Historia Extra” nr 1 (1), listopad 2012, s. 29.

Pokrewne tematy