„Ja smukle prosty. Moja sytuacja to jakieś pół drogi do uświadomienia sobie, że człowiek jest przeraźliwie sam wobec wszystkiego, z czego może wyniknąć albo wielki strach, albo wielka siła i niejaka swoboda.”

„Wielka jest swoboda śmiertelnej pustki.”

„Ważne jest, by człowiek był sam dla siebie drogowskazem i wkraczał na właściwą drogę. To prowadzi do określonych ludzi i sytuacji, i na końcu można zdecydować, czy pójść tą czy inną drogą.”

„Kocham Cię strasznie, ale swoboda to wielka rzecz.”

„Człowiek może robić tylko to, do czego Bóg da mu siłę.”

„Co ja robię, jak mam kłopoty? Nic nie robię. Po prostu olewam. Moja dewiza jest bardzo prosta: martwię się, jeśli mogę coś w mojej sytuacji zmienić. Jeśli nic nie mogę zrobić, przestaję się martwić. Jeśli nic nie mogę poradzić na świństwo, po co miałbym jeszcze sam się zadręczać?”

„Żaden mądry ani uczciwy człowiek nie może pochwalać tych rozbiorów i nie może przyglądać się im, nie przepowiadając, że w jakiejś przyszłości wyniknie z nich wiele nieszczęścia dla wszystkich państw.”

„Obawa przed rozpaczą, obawa przed strachem jest matką wielu niedorzeczności. Lęk przed śmiercią może prowadzić do obłędu, zwłaszcza jeśli ktoś zbyt dużo o tym wszystkim myśli, jeśli usiłuje oswoić tę przeraźliwą rzecz, jaką jest śmierć.”

„Dziś nie ma takiej zbrodni, której nie mógłby popełnić człowiek w imię wielkiego strachu.”

„Człowiek to potworna kabała, w jaką wdał się byt; co z niej wyniknie?”