„Jest namiętna i pełna pasji. Jej jasne, hipnotyzujące spojrzenie przypomina spojrzenie dzikiego zwierzęcia. Ma wysokie czoło, naznaczone, jak mniemam, długą i przerażającą przeszłością. Jest życzliwa i przyjacielska, a jednak kiedy się zbliża, cofam się odruchowo. Ona mnie przeraża.”

„Musisz wyrzec się wszystkiego, co masz, i musisz oczyścić się z całej przeszłości, inaczej nigdy nie zdołasz jasnym, swobodnym wzrokiem spojrzeć na świat.”

„Przyjaciel to ktoś, kto choć na chwilę umie oderwać wzrok od siebie samego, aby spojrzeć na mnie. Uważnie. Życzliwie. Łagodnie.”

„Chrystus – to przepaść pełna światła… ten, kto w nią spojrzy, musi się w nią rzucić.”

„Nikt nie spojrzał prawdzie w oczy, bo ona ma tylko oczodoły.”

„Tylko nieznane przeraża człowieka. Ale dla tego, kto mu stawia czoło, ono już nie jest nieznane.”

„Wszystko stanie się dla ciebie jasne,
kiedy spojrzysz na świat innymi oczyma.
Wszystko stanie się dla ciebie jasne,
cokolwiek jest ci przeznaczone, odnajdziesz to.”

„Dzięki wykształceniu dzieci mogą sięgnąć spojrzeniem poza świat pełen nienawiści i pozbawiony nadziei.”

„Synu – powiedział wreszcie bardzo serio. – Spójrz. Tam przy szynkwasie siedzi Evangelina Parr. Jest ona, trzeba przyznać, pokaźna. Ba, nawet wielka. Ale mimo jej rozmiarów ponad wszelką wątpliwość nie jest to kurwa zdolna położyć kres wszystkim kurwom.”

„(…) była w tym spojrzeniu tradycja trzynastu tysięcy lat – sposób myślenia i styl życia tak stare, tak ugruntowane, tak logiczne i spójne, że dawały człowiekowi swobodę, autorytet, perfekcję dzikiego zwierzęcia, wielkiego i dziwnego stworzenia, które przygląda się człowiekowi ze swojej wiecznej teraźniejszości.”