„Uczułem, że jestem tylko świadomością. Poznałem, że nie widzę, nie czuję, nie słyszę, tylko wiem. Białawy obłoczek mgły to byłem ja. Ilekroć przypominałem sobie cokolwiek, to płomienie błękitne i purpurowe, niby błyskawice, wylatywały jakby z tego mojego ja. Spokój szczęścia niezmiernego czułem w sobie. Przebiegałem jakieś światy czarodziejskie. Płynąłem zielonym strumieniem światła. Byłem we wszechświecie. Miljardy słońc kołysały się dokoła, jakby kwiaty białe, żółte i purpurowe. Niezliczone wiry płomieni przebiegały przestrzenie. (…) Byłem wszędzie, a nie mogłem chcieć, byłem jak rozpłynięty, przenikający, wszędzie obecny.”

— Władysław Reymont

Źródło: W palarni opium, cyt. za: Kamil Sipowicz, Encyklopedia polskiej psychodelii, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2013.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

uczucie , kwiat , świadomość , przestrzeń , czuć , obecny , biały , żółty , płomień , bagaż , magazyn , widzenie , spokój , światła

Władysław Reymont 23

polski pisarz 1867–1925

Podobne cytaty

„A kiedy przyjdzie także po mnie
zegarmistrz światła purpurowy,
by mi zabełtać błękit w głowie,
to będę jasny i gotowy.”

Bogdan Chorążuk (1934)

Źródło: piosenka „Zegarmistrz światła” z repertuaru Tadeusza Woźniaka

„Ponieważ byłam wychowywana w chrześcijańskiej rodzinie, starałam się nie przeklinać w moich tekstach. Czułam się winna, kiedy przeklinałam, ponieważ czułam się jakbym rozczarowywała rodziców.”

Avril Lavigne (1984) muzyk rockowy, wokalistka

„Byłam nieprzytomna, robiło mi się słabo. Zdawało mi się, że włosy podnoszą mi się na głowie, że jestem w płomieniach. Przeżyłam chwile takiego szczęścia, jakie się musi mieć w ekstazie. Miałam wrażenie, że jestem słaba, bo cały mój dziki zapał oddałam ludziom. Czułam, jak się ze mnie coś wydziela, jak ogień. To było cudowne.”

Wanda Wasilewska (1905–1964) polska i radziecka pisarka i działaczka komunistyczna

słowa, jakimi opisywała matce swoje wystąpienie na wiecu robotniczym
Źródło: M.M. Shore, Kawior i popiół. Życie i śmierć pokolenia oczarowanych i rozczarowanych marksizmem, Warszawa 2008, s. 278.

„Białe sady kwitną nad nami w obłokach,
Białe sady płyną i kołysze je tylko wiatr.”

Leszek Aleksander Moczulski (1938–2017)

Źródło: Sady w obłokach, piosenka z repertuaru Skaldów

„Jeżeli odsuwa się złe myśli, nic złego nie może się stać. Nie boję się, że nie będę mogła śpiewać albo że przestanę słyszeć, albo że przestanę widzieć. (…) Nie zaprzątam sobie tym głowy i wiem, że zawsze trzeba mieć nadzieję, bo ona zostaje do końca. Czasem nie wierzę, że umrę. Ale zaraz przypominam sobie, że to jest pewne.”

Cesária Évora (1941–2011) piosenkarka z Republiki Zielonego Przylądka

Źródło: Remigiusz Grzela, Pępowinę mam w Mindelo http://wyborcza.pl/1,76842,6633298,Pepowine_mam_w_Mindelo.html, „Gazeta Wyborcza”, „Duży Format”, 24 maja 2009.