„Dziecko z rurki z kremem!”

„Moim marzeniem od dziecka było zobaczyć, wyświetlić na ekranie sen. Podstawić do głowy rurkę i go stamtąd wyciągnąć.”

„To jest bomba przeciwko mnie. Ale ja czekam na dowody. Na gębę jest krem Nivea, ja proszę o dokumenty.”

„Ivan nie był w stanie usiąść, nie potrafił się w ogóle komunikować. I musiał być karmiony przez rurkę.”

„Wiek nie przynosi mądrości automatycznie. Może przynieść wiedzę. Ale mądrość to nie jest krem, którym smarujesz się wieczorem i rano budzisz się mądrzejszy.”

„Dobre jest obrzucanie się ciastkami z kremem, ale jeśli film tylko na tym polega szybko staje się monotonny. Podstawą sukcesu jest znajomość człowieka.”

„Pomyje mrożone piję przez rurkę jak mazagran. Potworne cierpienie! Flaki mam takie odparzone, jakby mi kto lewatywę ze stężonego kwasu solnego dał.”

„Przyjaciele nie dają ci maskotek ani czekoladek. Przynoszą ciepłe skarpetki, krem, który właśnie ci się skończył, albo słoiki, kiedy robisz przetwory. Przyjaciele wiedzą, czego ci naprawdę potrzeba.”

„Miałem awanturę z prezesem Państwowej Komisji Cen, dotyczącą artykułów tak zwanej lekkiej chemii. Zacząłem mówić, że nie można tolerować takiej polityki, że słoik dobrego kremu kosztuje tyle co dwa jajka. Wtedy prezes komisji cen zaprotestował, mówiąc, że kremy powinny mieć tak niską cenę, aby każda łódzka prządka mogła sobie nim d… smarować. Wtedy powiedziałem mu, że jeżeli chce produkować kremy do d…, to nie ze mną. Następnego dnia złożyłem dymisję.”

„… Słychać było wiatr, który pachniał i można go było jeść jak lody, jak ubity na krem śmietankowy niewidzialny śnieg, można go było niemal jeść łyżeczką, miałem wrażenie, że gdybym wziął bułkę albo kawałek chleba, to mógłbym to powietrze gryźć, prawie jak wosk.”