„Dobroduszność nie jest dobrocią.”

„Doświadczenie uczy nas dostrzegać olbrzymią różnicę między dobrocią a pobożnością.”

„Ludzkie istoty rzadko są tak niebezpieczne jak wtedy, kiedy rozpływają się nad dobrocią własnych intencji.”

„Od mężczyzny wymaga świat siły, aby bronił praw i słuszności, kobieta tylko dobrocią i miłością panować powinna.”

„Nie nazywaj losu okrutnym, ani nie mów, że jest on zazdrosny; jego prawem jest prawda, dobrocią – boska jasność, mocą – konieczność.”

„Ponieważ współczucie w stosunku do zwierząt jest tak nierozerwalnie związane z dobrocią charakteru, można zaufać poglądowi, że jeśli ktoś jest okrutny wobec zwierząt, to nie może to być dobry człowiek.”

„W surowości widział pewien środek wykształcenia charakteru. Samą dobrocią młodość wyżyć bez szwanku nie może, tak jak srogością samą psuje się i zasycha.”

„Wielki, dla wrogów pełen zmiłowania,
dobrocią właśnie poddaje ich sobie;
we czci u wszystkich, wszystkich on osłania,
przeto lud chętnie królem swym go robi.”

„Publiczność zawsze trzeba traktować poważnie. I kochać ją. Ona to odbiera. To klasyczne działanie sprzężenia zwrotnego. Jeśli ktoś daje dobroć, to tą dobrocią jest obdzielany.”

„Zastępuję melancholię odwagą, zwątpienie pewnością, rozpacz nadzieją, złośliwość dobrocią, sceptycyzm wiarą, skargi poczuciem obowiązku, sofizmaty chłodnym spokojem i pychę skromnością.”