„Enola Gay powinna była nazywać się raczej Lucy Fer.”

„Luka była jak okno, które otwierałem, aby zaczerpnąć świeżego powietrza.”

„Ciekawe – pomyślał – że wielka mistyfikacja literatury kryminalnej polega na braku luk w potoku wypadków. W powieściach tych dzieje się zawsze coś, co wypływa z żelazną logiką ze strumieniem zdarzeń. Tymczasem prawdziwe życie pełne jest luk, w których się nic nie dzieje. Coś dzieje się, potem przestaje się dziać i następuje luka.”

„Lucy pachniała zagranicą. Zagranica ma słodkawy zapach kurzu.”

„Mężczyźni krzyczą do mnie na ulicy: „Kocham cię, Lucy Liu, wyjdź za mnie!””

„Bywają chwile, za którymi kryje się głębia, luki w strumieniu świadomości, zamęt w duszy.”

„To co tu jeszcze robisz, co? Na chuj wciąż tu jesteś?
– Bo mnie nie zniechęcisz, Lucy, choćbyś robiła i mówiła nie wiem co. Nie zostawię cię.”

„Organy regulacyjne z Wall Street dały się namówić bankom do zaakceptowania miliona różnych luk i wykrętów.”

„Gdzie na krzaku róż widać różnice natężenia żaru, co sprawia, że człowiek czuje w różnych miejscach trzewi ssanie, w czymś na kształt odzewu. Gdy nawet róża zgnilizny i zła wywołuje chęć reakcji i podniecenie. I co również znaczy, że żar, który w człowieku krąży i ogrzewa go, kiedy się skupi na jakiejś przeszkodzie lub luce, wówczas wyrzuca do wewnątrz lub na zewnątrz typowe ogniste węgielki lub wypryski znacząc szlak gorączki lub ognia, czego odpowiednikiem jest ciemność i chłodne luki. A więc są płonące róże, są wypryski i luki w obwodzie. Rzadko się zdarza, by w nas nie było tych luk i zakłóceń.”

„Poeci jednak odchodzą.
Luka powstająca po takim ubytku jest najczęściej odwrotnie proporcjonalna do masy ich twórczości i wprost proporcjonalna do siły ich natężenia.”