„Ciemność jest cierpieniem umysłu.”

„Oryginalne. Nie cierpię wtórności, schematyczności i bezsensownej nawalanki. Podobał mi się np. Piękny umysł.”

„Uspokojenie cierpienia, strachu, terroru, praktyka oświecenia, boskie oko, niezwykle czysty umysł przekraczający wiedzę, wielkie współczucie i oświecony umysł są objawiane w sferze nieskończonego potencjału”

„Nie znoszę ciemności, w ciemności nawiedzają mnie widma.”

„Ciemności. Zabierz Mnie stąd. I Ciemność tak właśnie zrobiła.”

„W miłości nad niczym nie mamy kontroli. Nasze serca i umysły są nękane cierpieniem, ale także zachwycone obezwładniającą potęgą emocji, które każą nam zapomnieć o prawdziwym świecie.”

„Ciemność i czas - lekkie, niewidzialne substancje, które obnażają ludzką kruchość. Umysł jest tylko płomykiem zapałki na wietrze. Dusza ze strachu przed mrokiem wtula się w ciało, a ono swoje istnienie stwierdza dotykając własnej skóry.”

„Czy boisz się ciemności?”

„Opowieść była jak ciemność, która eksploduje, ciemność, która zapada po wybuchu, a jej piękno było jak poświata tlących się węgielków dających tylko tyle światła, ile trzeba, aby się zorientować, jak nieprzeniknione ciemności panują wokoło.”

„Wielki skok w ciemność.”