„Jak źle
odbity sztych. I donikąd rozpryskuje się

jad skorpiona, wyryty na nim. By się tu i ówdzie
zmieszać z osoczem kogoś, kto odczuwa biały
smutek świata. Rozpięty w ciszę morską. Która trwa.
Jak delfin na okrężnej drodze przez morza.”

„Radości i smutki ludzkie mijają jak fale morza.”

„Bóg stworzył wszystko i wszystkim rządzi i Bóg położy kres każdemu złu. Kto zaś w to nie wierzy, pozostaje mu tylko bezbrzeżny smutek zwątpienia i droga donikąd. A to jest właśnie najgorsza pokusa. Taki właśnie pesymizm jest głównym sprzymierzeńcem komunizmu. Na imię mu rozpacz.”

„Jeżeli nie wiesz, dokąd zmierzasz, każda droga zaprowadzi cię donikąd.”

„Jeśli (…) jest w tobie niepohamowane pragnienie, by dotrzeć do prawdy drogą rozumowania, musisz się zgodzić niejednokrotnie na długie wędrówki okrężne.”

„Nie istnieje żadna radość ani smutek, ani w ogóle żadne życie, jak tylko to, które odczuwamy przez nasze ciało.”

„Krew jest martwa, oddycha resztkami osocza.”

„Odczuwałam wielką skruchę za wszystko zło, jakie zrobiłam, i ufność w Bogu Wszechmocnym, że wesprze mnie na duszy i umyśle, pozwoli ustrzec się wszelkiego zła i iść drogą słuszności i cnoty. Ubrana byłam w białą koronkową suknię i biały czepeczek z krepy, otoczony girlandą z białych róż…”

„Jeśli znajdzie się w sobie odwagę, by się zgubić, na końcu drogi czeka coś niespodziewanego. Wystarczy zdecydować się na okrężną drogę, a można przeżyć przygody, o których podróżujący prostymi autostradami nie mają bladego pojęcia.”

„Aforyzm jest jak morska latarnia. Choć tylko błyska – drogę wskazuje. Nie bałwanom oczywiście.”