„Człowiek czynu nie może być pozbawiony dużej dozy egoizmu, pychy, oziębłości i chytrości.”

„Jest to owa zagadkowa mieszanina sumienia i egoizmu, pozostająca człowiekowi nowoczesnemu nawet wtedy, gdy z własnej winy lub bez winy utracił wszystko inne, wiarę, nadzieję i miłość. To poczucie honoru daje się pogodzić ze sporą dozą egoizmu, z wielkimi występkami, i zdolne jest do ogromnych złudzeń; jednakowoż także wszelkie szlachetniejsze pierwiastki, jakie się w człowieku zachowały, mogą tu znaleźć ostoję i nowych zaczerpnąć sił.”

„Niektóre kobiety są jak trawy, pozbawione egoizmu, żyją nie zauważając samych siebie – te kochają wszyscy.”

„Piotr Wielki był Rosjaninem czystej krwi, a jednak poniżał i prześladował prawosławie w swoim kraju. Ona jest Niemką czystej krwi, ale buduje na prawosławiu, chociaż w prawosławnego Boga wierzy w głębi serca jeszcze mniej niż Piotr Wielki. Ale ze swego, co nie jest pozbawione dużej dozy paradoksu i sarkazmu politycznego, robi zwycięstwo rosyjskości i prawosławia nad cudzoziemskością i niemieckością poprzednich władców Rosji.”

„Człowiek skrył się za barykadą egoizmu i własnej przyjemności.”

„Trzeba działać jak człowiek myślący, trzeba myśleć jak człowiek czynu.”

„Uważam, że człowiek jest najbardziej jadowitym, brutalnym i pełnym pychy spośród wszystkich stworzeń. Zabija i cieszy się z tego.”

„Miłość rzadko jest pozbawiona rys – stwierdził Carter. – Ludzie łudzą się, myśląc, że musi taka być. To niedoskonałości czynią miłość doskonałą.”

„Człowiek przyjmuje jako logiczne i rozsądne to wszystko co służy jego egoizmowi, to jedynie uważa za szczyt rzeczywistości.”

„Nie ma nic piękniejszego jak człowiek czynu, zdolny do myślenia i czucia.”