„Aby pokochać jakąś rzecz, wystarczy sobie powiedzieć, że można ją utracić.”

„Jeśli ktoś kocha jakąś rzecz, a nienawidzi innej, nierozdzielnie z kochaną związanej, może zdarzyć się, że poświęca rzecz kochaną – by znikły obie.”

„Twoje usta powiedziały, że to je mam całować,
twoje ciało powiedziało, że to je mam dotykać,
twoje wnętrze powiedziało, że to je mam poznawać,
twoje serce powiedziało, że to je mam pokochać.”

„Aby poznać jakąś rzecz, należy poznać jej ograniczenia. Tylko wypchnięta poza granice tego co dla niej naturalne, objawi swą istotę.”

„Umiem w dwunastu językach powiedzieć „nie”; to kobiecie wystarczy.”

„Powiedziała mi: „Tak bardzo się boję?” Zapytałem: „Czego?” A ona: „Bo jestem tak bardzo szczęśliwa. Takie szczęście jest aż przerażające”. Zapytałem ją, dlaczego tak uważa. Odpowiedziała: „Bo takie szczęście przytrafia się tylko wtedy, gdy zaraz ma się coś utracić”.”

„Nie wystarczy powiedzieć „kocham cię”, aby kochać całe życie.”

„Gdybym miał nadać obecnej epoce jakąś nazwę, powiedziałbym, że żyjemy w epoce szaleństwa.”

„Mówiąc mniej teologicznym językiem, możnaby powiedzieć, że jeśli trzeba najpierw Boga poznać, żeby Go pokochać, to jednak trzeba Go najpierw gorąco umiłować, aby Go głębiej poznać.”

„Dialog pomiędzy artystami a politykami to podstawa. Nie wystarczy powiedzieć: robią cięcia, a to dranie! Trzeba zastanowić się, jak dostarczyć politykom amunicję, czyli argumenty, których mogliby używać na rzecz sztuki. Jeśli sami tego nie zrobimy, nikt nas nie wyręczy. Aktor czy reżyser – każdy musi otworzyć się na to, że efekty jego pracy można zmierzyć. Zachęcałbym wszystkich do rezygnacji z doktrynerstwa na rzecz współpracy.”