„Każda miłość to test podwójnie ślepy, w którym nie tylko nie wiadomo, kto dostaje lek, a kto placebo, ale nie wiadomo nawet, kto jest pacjentem, a kto lekarzem. Nigdy nie wiadomo, co komu wyjdzie na zdrowie, a co stanie kością w gardle.”

„Cała ta agresja, nie wiadomo komu przeciw, to medycznie nielogiczne,
ale wpływ miał na mnie Bukowski, a nie ksiądz Tischner… niestety”

„Nigdy nie odmawiam drinka. A wiesz dlaczego? Nigdy nie wiadomo, czy to nie mój ostatni.”

„Przygoda jest stanem, kiedy nie wiadomo, co się zdarzy. A ja nie wiem, co będzie jutro. Uwielbiam ten element niespodzianki.”

„Nigdy nie wiadomo, co na człowieka spadnie. Zamykasz drzwi, a wiatr i tak wciska się przez okno…”

„A wiadomo, że na Tamizie co na sercu, to na języku.”

„Jednym z wielkich zadań literatury jest oswojenie człowieka z niewiadomym. Przemiana w robaka jest niewiadomym, śmierć jest niewiadomym – przy odrobinie wysiłku można by prawdopodobnie udowodnić, że niewiadome to największy temat literatury. A jednocześnie literatura najmniej chciałaby o tym mówić. Niewiadome zostało skompromitowane tanią literaturą sensacyjną i filmem przygodowym. Współczesna proza nie uznaje golemów, bestii, demonów, światów tajemnych i czarów, a tym samym więc i Szatana, a więc i Boga.”

„No a czary, jak wiadomo, skoro raz się zaczną, to nic już ich nie powstrzyma.”

„(…) jeśli aktorzy chcą się utrzymywać z tego zawodu, to muszą mieć jakieś stałe źródło dochodów, bo wiadomo raz się dostaje rolę, a raz nie. Jedni mają teatr, a ja mam serial.”

„Ale skądinąd wiadomo, co myśleć o naszych gazetach. Oto niedosłyszący notuje to, co mu opowiedział ślepy, wioskowy półgłówek to poprawia, a koledzy w innych wydawnictwach prasowych odpisują od nich.”