„Ale słowa… One wabią nas w ciemności, umysł zaś nadaje im kształt na własną modłę.”

„Ciemność jest cierpieniem umysłu.”

„zastygnę w kształt niepowtarzalny tym kształtem będę wabić bezwstydnymi ramionami obiecywać rozkosz aż do dna niczego dawać – oddawać i będę tym doskonałym pustym ciałem kobietą”

„Słowa są skrzydłami umysłu.”

„Nieraz rangę cnót nadajemy własnym błędom.”

„Ciemność i czas - lekkie, niewidzialne substancje, które obnażają ludzką kruchość. Umysł jest tylko płomykiem zapałki na wietrze. Dusza ze strachu przed mrokiem wtula się w ciało, a ono swoje istnienie stwierdza dotykając własnej skóry.”

„Sztylet rani ciało, słowo – umysł.”

„Żegnamy człowieka, który jest jak ogień, który z ciemności wydobywa kształt rzeczy, w ciemnościach jakby nieobecnych, niedostrzegalnych. Ogień budzi strach, śmierć budzi strach. Żegnamy człowieka, który będzie nam towarzyszył. Koło takich wydarzeń nie da się przejść z zamkniętymi oczyma, zatkanymi uszami.”

„Słowa redukują rzeczywistość do czegoś, co umysł może ogarnąć.”

„Czym jest umysł? Nie wiem. To „nie wiem” jest twoim prawdziwym umysłem. Prawdziwy umysł odcina wszelkie myślenie. Dlatego umysł nie jest umysłem. Pusty umysł jest przed myśleniem. Przed myśleniem nie ma słów ani mowy. Umysł nie jest umysłem. Umysł jest tylko nazwą, która została stworzona przez myślenie. Jeżeli odetniesz myślenie, wtedy nie ma umysłu. Jeżeli myślisz, tworzysz przeciwieństwa: dobro i zło, oświecony i nieoświecony. Jednak kiedy odetniesz myślenie, nie ma przeciwieństw, jest tylko Absolut. Słowa przeciwieństw są martwymi słowami. Słowa Absolutu są żywymi słowami.”