„Serce to jeszcze za mało żeby kochać.”

„Mało kocha ten, kto potrafi wyrazić słowami, jak bardzo kocha.”

„Oto jak wygląda życie: dom, kobieta, której nie kocha się ani za bardzo, ani za mało. A ona, jak kocha? Przypuszczam, że i zanadto i za mało, jak wszystkie kobiety.”

„Nie, nie można kochać za bardzo, zawsze kochamy za mało; bo to, co wydaje nam się nadmiarem – to może miłość siebie lub miłość miłości.”

„Lepiej jest kochać dwa razy za dużo, niż raz za mało.”

„Jednego serca! tak mało mi trzeba,
A jednak widzę, że żądam – za wiele!”

„Serce się powiększa. Nie kochasz pierwszego dziecka ani trochę mniej. Po prostu w sercu znajduje się dodatkowe miejsce dla tych, których kochamy.”

„Boga poznajesz nie tyle rozumem, nawet nie sercem, ale poprzez poczucie całkowitej zależności od Niego, podobne do tego uczucia, którego doznaje niemowlę w rekach matki. Nie wie ono, kto je trzyma, kto ogrzewa, kto karmi… ale wie, że jest ktoś, i mało tego, że wie – kocha go.”

„Nigdy nie zestarzeje się serce, które kocha.”

„Kochać to znaczy podziwiać sercem.”