„Już nie jestem w takiej depresji jak kiedyś. Prozac działa!”

„Przeanalizowałem to i zdecydowałem, że nie chciałbym być prezydentem w czasie depresji większej niż wielka depresja, lub na początku depresji większej niż wielka depresja…”

„Wiem, jak radzić sobie z depresją, nie jestem typem samobójcy. Nauczyłam się pokonywać własne problemy, choć zdarza się, że płaczę rodzicom przez telefon.”

„Z natury jestem optymistką, chyba nawet wieczną optymistką. Kiedyś śpiewałam taką piosenkę, że śmiech to oręż w rękach ludów. No i czy to nie jest prawda?”

„Znów stoję tu i czekam
widzę cię z daleka
tak zwyczajnie mijasz mnie.
Jestem taka obca,
kiedyś mnie nie poznasz
wiem już, że skończyło się”

„Tak więc można ostatecznie wyobrazić sobie człowieka zakochanego, będącego w depresji, ale człowiek dotknięty depresją, który jest jednocześnie patriotą, to już doprawdy nie do wyobrażenia.”

„(…) ludzie tak naprawdę mogą mieszkać tylko w innych ludziach. depresja to nic innego jak bezdomność, na depresję cierpią ludzie, którzy nie mają w kim zamieszkać (…).”

„Przyszłość nie jest już taka, jak kiedyś.”

„Będąc w depresji, łatwo być zalanym.”

„To prawda, nie mam potrzeby opowiadania o swoim życiu. Fakt, że jestem skryta, nie znaczy, że mam coś na sumieniu. Nie dręczy mnie też smutek ani depresja. Po prostu jest we mnie melancholia. Dobrze mi z tym.”