
Źródło: ks. Kazimierz Pielatowski, Chrzest, Te Deum, Warszawa 2002, s. 52.
Królewska intryga (2001)
Źródło: ks. Kazimierz Pielatowski, Chrzest, Te Deum, Warszawa 2002, s. 52.
kiedy Chilperyk narzekał na deficyt w swoim skarbcu; Fredegunda rozkradła wcześniej mienie zamordowanego Sigeberta I, by sfinansować ślub córki Rigunty
Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, tłum. Monika Gajowa, ISBN 8389632241, s. 108.
„Właśnie golę Jego Królewską Mość.”
kiedy właściciel małego hoteliku zastał go podczas golenia w okresie, w którym podróżował incognito po Szkocji.
Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni ludzie w anegdocie, op. cit., s. 10.
„A jednak istnieje małżeństwo, które sprawia mężczyźnie niekłamaną radość: zaślubiny jego córki.”
„Jeśli masz zdrów żołądek i lędźwie, i nogi,
To i cóż ci dać mogą by skarby królewskie?”
Listy
Źródło: I. 12, 5.
„Podporą władzy królewskiej jest mądrość.”
Źródło: Paweł Klint, Piotr Galik, Zrozumieć przeszłość. Dzieje nowożytne. Podręcznik do historii dl liceum ogólnokształcącego i technikum, część 2. (zakres rozszerzony), wyd. Nowa Era, Warszawa 2014, ISBN 9788326717970, s. 202.
„Nie jest niewolnicą – jest z kraju polskiego i z królewskiego rodu.”
gdy zarzucono mu, że tak wysoko wynosi i wzbogaca niewolnicę Roksolanę (w rzeczywistości była porwaną przez Tatarów córką popa z Rohatynia).
Źródło: Jerzy S. Łątka, Sulejman II Wspaniały