„Radbym widzieć, jak słońce i wiatr więcej waszej skóry bezpośrednio dotyka, bowiem w świetle słonecznym tchnienie żywota się czai, dłoń życia w wietrze.”

„Widziałam orła cień,
Do góry wzbił się niczym wiatr,
Niebo to jego świat,
Z obłokiem tańczył w świetle dnia.”

„Włosy rozwiane na wietrze
Po latach wiatr się uspokoił
Niestety, włosów już nie ma”

„Zwykłe to
Życia koleje:
Słońce świeci, deszcz pada,
Wiatr wieje…”

„gwiazdy pociągnięte woskiem modlitw gasną
wiatr nie przegarnia włosów
słońce nie dotyka ust
tylko pszczoła
przynosi wieści o świetle

mówi: elementy czerwieni i złota
związane doskonale
dojrzewają
pod łagodnym skrzydłem jesieni
potrącam gałąź
wolno

brunatniejąc
opadają liście

elementy czerwieni i złota
rozsypane”

„Ciemność i czas - lekkie, niewidzialne substancje, które obnażają ludzką kruchość. Umysł jest tylko płomykiem zapałki na wietrze. Dusza ze strachu przed mrokiem wtula się w ciało, a ono swoje istnienie stwierdza dotykając własnej skóry.”

„Wiem, że istnieje Bóg, bo w Rwandzie podał mi dłoń diabeł. Widziałem to, wąchałem to i dotykałem to. Diabeł zaistniał i dlatego wiem, że istnieje Bóg.”

„Słońce zachodzi za mój horyzont,
Czai się noc u drzwi,
Słowa bezmyślne rozum mi podbiją,
Stanę się jednym z nich.

Słońce zachodzi za mój horyzont,
Dalej nie widzę nic,
Armie głupoty skrzydła swe rozwiną,
Na szybach skona krzyk.”

„Podaj mi dłoń, Bialorusi, podaj mi dłoń, Ukraino,
Wy mi na drogę dacie wasz sierp i młot niepodległy.”

„Teraz dotykasz niewidzialnego, choć teraz to tylko twój policzek, którego dotykasz opuszkami palców, jakby swędziała cię skóra, albo w geście zamyślenia.”