„Nie tylko gorące żony parzą… lodowate też.”

„Łzy uzdrawiające to także te łzy, które parzą i smagają.”

„Miłość jest jak węgiel – kiedy płonie, parzy, kiedy zgaśnie, plami.”

„Miłość podobna jest do węgla: rozżarzona – parzy, a zimna – brudzi…”

„Swego czasu korona brytyjska była silnym mocarstwem, a jednak trzynaście stanów się oderwało. – Może czas na opolskie parzenie herbaty?”

„Tak na marginesie, umiałem już trzymać się melodii, gdy zaś przeskakiwałem do wysokich tonów, nie pękały szyby, a miejscowe kocury nie chciały się ze mną parzyć.”

„Słowa bez emocji wyrazu, bez wyrazu twarzy,
Zaczynają parzyć, drażnić, ważyć,
Więcej niż mogą znaczyć.
Oto nafaszerowane prostotą – jak nigdy dotąd.”

„… wróciłem na uniwerek. Dziewczyny parzyły herbatę. Zawsze mówiłem, że lubię chodzić w góry po to, żeby wieczorem siąść w schronisku, napić się herbaty, posiedzieć, pogadać. I najchętniej nie chodziłbym nigdzie, tylko siedział w schronisku, ale byłoby to nudne. Dopiero dużo, dużo później zrozumiałem, że tak samo jest z wszystkimi tymi rewolucjami – robiłem je po to, żeby dziewczyny parzyły herbatę i patrzyły na mnie z podziwem.”

„Pisarz skupia zło i dobro, współczesność całą jak w soczewce, promień przez jej ognisko przepuszczony jest ostry i żądliwy – dobrze skierowany pali, parzy, podnieca, niepokoi.”

„Nie poświęciłem się z żoną karierze ani żony dla kariery lub na odwrót.”