„Naszą wspólną pasją jest taniec. Dawniej z każdego balu wychodziliśmy ostatni. Teraz, abstrahując od braku czasu, nie wypadałoby nam pozostawać do końca na parkiecie!”

„Królowe nart, damy, już nie mają tak ciasno na parkiecie, kiedy rozpoczynała się ta taneczna rywalizacja, już tylko dwie zostały, ale tak to jest często na zabawach, na wielkich balach, kiedy do rana tempo wodzireja wytrzymują tylko najwytrwalsi.”

„Tutaj z nadzieją rzecz ma się tak, jak z tańcem. Prawdę powiedziawszy, taniec nigdy nie ma końca; ważne jest tylko to, z kim się tańczy.”

„Dawniej ludzie bali się siebie nawzajem i w przedziale panowało milczenie, ale teraz jest głasnost’ i wszyscy mówią jeden przez drugiego.”

„Obcowanie i współdziałanie oraz przyjemne przeżycia z innymi pomaga nam zapominać o sobie. W pobudzającej rozmowie, w tańcu, we wspólnej zabawie albo pracując razem dla wspólnego celu, kierujemy naszą uwagę na coś innego niż nasze pozy i pretensje.”

„Katatonia Niżyńskiego
jest
tańcem doskonałym.
Każdy inny taniec
jest tylko kopią
tańca
doskonałego.”

„Dawniej brody wyrażały światopogląd, dziś brak żyletek.”

„Czas i brak nadziei wyleczą z każdej miłości.”

„Każdy taniec jest odkryciem nas samych.”

„Państwo ma interes w małżeństwach z miłości; w ten sposób bowiem łączy się ubogi młodzieniec z bogatą panną, albo uboga panna wychodzi za bogatego młodzieńca. To wprawia pieniądze w ruch, zapobiega by nie pozostawały w miejscu, powoduje obieg kapitałów. Otóż, dawniej, trzy czwarte małżeństw z miłości zawiązywało się przez taniec. Obecnie spotykają się panny z kawalerami, przelotnie, w salonach wystawy sztuk pięknych, w muzeach, w Operze Komicznej. Rozmawiają z sobą, – bardzo dobrze; ale rozmowa nie wystarcza… Rozum coś znaczy, lecz nie stanie za wszystko.”