
„Nie byłam szczególnie zaskoczona. Czyż moja rodzina nie należy do najznakomitszych w całej Persji?”
gdy pewnego wieczoru w 1950 została zaproszona do irańskiej ambasady w Berlinie na kolację (była wówczas nastolatką) wydanej na cześć Szams Pahlawi.
Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, op. cit., s. 105.