 
                            
                        
                        
                        „Nie byłam szczególnie zaskoczona. Czyż moja rodzina nie należy do najznakomitszych w całej Persji?”
                                        
                                        gdy pewnego wieczoru w 1950 została zaproszona do irańskiej ambasady w Berlinie na kolację (była wówczas nastolatką) wydanej na cześć Szams Pahlawi. 
Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, op. cit., s. 105.
                                    
 
        
     
                             
                             
                             
                             
                             
                            