„Natchnienie – sztuczne oddychanie poetów.”

„W strofach poetów
słońce grzeje, ale nie opala
wiatr wieje, ale nie przeziębia (…)
ulewą zachodzą szyby, ale nie mokną (…)
sen piersi oddechem kołysze
ale serce nie bije temu, kto oddycha”

„Oddychamy światłem, oddychamy muzyką, oddychamy chwilą obecną.”

„Jest tak gorąco, że piłkarze oddychają.”

„Potrzebujemy demokracji jak powietrza do oddychania.”

„Śpisz,
staram się oddychać szeptem.”

„Myśli, które oddychają, i słowa, które palą.”

„Myśl o Bogu częściej niż oddychasz!”

„Oddychać to już tyle, co dać przyzwolenie.”

„Krew jest martwa, oddycha resztkami osocza.”