„(…) Pamiętam mojego najmłodszego brata. Krzyczał cięgiem, nieraz cały dzień i pół nocy, aż kiedyś ojciec nasz w desperacji, nie mogąc już tego znieść, wyrwał go matce i wyrzucił przez okno. – Zaśmiał się cicho na to wspomnienie. – Krzywdy wydrzyjmordzie nie uczynił, bo okno w naszej chałupie jest nad ziemią, a pod nim gęste łopiany rosną. Tyla z tego było, że matka ojcu gliniany dzban z miejsca na łbie rozbiła w złości, a gówniarz jak wrzeszczał, tak wrzeszczał – i za oknem, i jakem go przyniósł z powrotem.”

Tematy

matka , ojciec , wspomnienie , dzień , pół , okno , złość , cały , powrót , cichy , zniesienie , kieliszek , nasi , dzban , gówniarz