„Kto to jest taki chory na sprawiedliwość? Kto to tak bardzo wierzy w to, że on to potrafi rozpatrzyć?”

„Nie wyleczy się chorego, który nie wierzy w swoją chorobę.”

„Ktokolwiek wierzy w sprawiedliwość na świecie, ten jest fałszywie poinformowany.”

„Jeśli Bóg istnieje, to ma chore poczucie sprawiedliwości.”

„Co za g….! Jak chorym trzeba być, żeby wymyślić coś takiego!”

„Czy wierzy pani w horoskopy? Numerologię?
– Nie.
– A czy pani je czyta?
– Tak.
– Czy jest pani przesądna?
– Ależ skąd?
– Czy wierzy pani w przeznaczenie, fatum, nieuchronność zdarzeń?
– Nie.
– Siły nadprzyrodzone, zaklęcia, wróżby, klątwy, rzucone uroki, czary, pewnie też nie?
– Oczywiście, nie. To bzdura.
– W co pani wierzy?
– W siebie, w rozsądek, sprawiedliwość, rozum i pracowitość.
– Ale w przypadek chyba pani wierzy?
– Tak, może tylko w przypadek.”

„W powszechnym głosowaniu wybranymi będą ci, którzy lepiej potrafią oszukać masy; nie będą dowodem ani słuszności, ani sprawiedliwości, ani uzdolnienia.”

„Są słowa, bez których nie potrafimy żyć, takie jak „miłość”, „sprawiedliwość” i „dobroć”. Dajemy się im zwieść, potem się do nich rozczarowujemy tylko po to, żeby wierzyć w nie jeszcze bardziej.”

„Nie ma takiej możliwości, żeby człowiek zdrowy zrozumiał rozterki czy jakieś przeżycia człowieka chorego.”

„Nasze społeczeństwo jest chore na narcyzm. Nie potrafi się otworzyć na jednię i na całość. Nie zachowuje się już zgodnie z prawami ewolucji. Tu leży przyczyna terroru i wojny.”