„Najważniejsze jest utożsamienie się z postacią. Muszę być głęboko zaangażowany w to, co robię, muszę uwierzyć w przeżycia i reakcje mojego bohatera.”

„Bardzo dobra była reakcja Hiszpana, który powiedział: chłopie nic się nie stało… musimy ryzykować – inaczej przegramy!”

„Czasami musimy ludzi ranić, by się nie rozpaść. Ale musimy robić to z miłością i tyle.”

„Ważne jest nie to, co możemy zrobić, lecz to, co zrobić musimy.”

„Robię to, co lubię, a nie to, co muszę.”

„Działanie jest dla mnie pasją, sensem życia. Muszę robić, rzeczy bardzo ważne, przekraczające mnie, moje życie. Bez takiego działania zanudziłbym się na śmierć.”

„Rola powinna być ważna. Filmy powinny dotykać istotnych społecznie tematów. A teraz takich filmów już się nie robi. I jeśli chcę w filmie zagrać, to chyba muszę się znowu sama za to zabrać. Mam takie trzy ważne tematy. Muszę znaleźć chwilę czasu, usiąść i napisać scenariusz.”

„Praca z Lao Che jest dla mnie najważniejsza, gdyż to mój macierzysty skład. Rozwój zespołu sprawił, że zacząłem grać na bębnach zawodowo i dzięki Bogu nic innego nie muszę robić. Robię to co kocham, gram to co chcę grać, i życzę każdemu muzykowi takiego spełnienia.”

„Heacox zlekceważył dwa podstawowe prawa bezpieczeństwa i przeżycia: „Nie dotykaj, jeśli nie musisz” oraz „Nie dotykaj, jeśli nie sprawdziłeś”. A tutaj, w Świątyni Zmarłych, prawdopodobnie obowiązuje jeszcze jedno prawo, może najważniejsze: „Nie dotykaj, dopóki nie zrozumiesz”.”

„Oni nam narzucają wzorce postępowania i to, co chcą robić, a my mamy być posłuszni. Ale nie musimy, a skoro nie musimy, to pokażmy to.”