„W książce, tak jak w życiu, rzadko cokolwiek zamyka się w sposób jednoznacznie ostateczny.”

„W wielkim cierpieniu człowiek zamyka się w sobie jak ostryga; otwierając mu serce przemocą, pozbawiłoby się go życia.”

„Jak długo się żyje, nic nie jest ostateczne.”

„Miłość jest prawie tak rzadka jak odwaga życia.”

„Każdy człowiek tutaj ma coś swojego, coś, co jest najbardziej OSTATECZNE i najważniejsze, coś, co pomaga żyć, czepiać się tego życia, odbieranego nam tak usilnie i z takim uporem. Jeśli dla Zamiatina tym ostatecznym była liturgia Jana Złotoustego, to moją wartością „ostateczną” były wiersze.”

„I tak cokolwiek rodzi się pod słońcem,
Ledwie żyć pocznie, aż początek końcem.”

„W miastach wielokulturowych nie ma obowiązku ani potrzeby rygorystycznego wyboru bądź definiowania siebie. To niepotrzebnie zawęża, zamyka i w żaden sposób nie pasuje do życia, które się prowadzi. Tutaj, w Berlinie, żyje się i daje żyć innym.”

„W życiu spotkasz setki ludzi, ale rzadko uda ci się spotkać Człowieka.”

„Rzadko zdarzyło mi się spotkać w moim życiu ludzi, w których, tak jak we mnie, trzeba by bezustannie pompować powietrze.”

„Jeśli Audrey Hepburn była w życiu czegoś absolutnie pewna – całkowicie, jednoznacznie i nieodwołalnie – to tego, że jej małżeństwo, mąż i dziecko mają zdecydowane pierwszeństwo przed karierą.”