„Gdzie są te noce, gdy sen przybiegał, aby się łasić jak młody źrebak (…)?”

„Nie sypiałem przez całe noce, nie spoczywałem całe dnie i nie zajmowałem się niczym oprócz pracy umysłowej. Jeśli morzył mnie sen lub dawało się we znaki zmęczenie, wypijałem szklankę czystego wina, aby przywróciło głowie świeżość i ciału siły, potem zaś brałem się do czytania i pisania. Jeśli zaś później zasypiałem na chwilę, to we śnie stykałem się z tymi samymi problemami naukowymi – i często zdarzało się, że we śnie opadała zasłona skrywająca przede mną trudne problemy i udawało mi się je rozwiązać. Tak pracowałem, dopóki nie opanowałem podstaw nauki i nie odsłoniły się przede mną jej tajemnice.”

„Gdy byłem młody i nieodpowiedzialny, byłem młody i nieodpowiedzialny.”

„Jak byłem młody, byłem głupi. Młody jestem nadal.”

„Śmierć jest snem bez snów.”

„Życie jest snem, straszliwym snem.”

„Snem. Przerażającym snem jest życie.”

„Po to jest sen – dla tej ciszy pośród burz bez świadomości i burzy i ciszy.
Bo sam odpoczynek bez snu, odpoczynek świadomy, świadomy zarazem i odpoczynku i problemów jest tylko odpoczynkiem, za to niczego nieświadomy, nieświadomy samego siebie, sen… Jest snem.


Cisza.

Najpiękniejszy jest sen.
Sen.
Sen.
Sen.”

„Pustka, cisza, wieczny sen bez snów.”

„Życie snem. Nie jestem ślepy we śnie.”