„Gdyby Hitler i Rydz-Śmigły przyjęli na Placu Czerwonym defiladę sojuszniczych wojsk faszystowsko-sanacyjnych, nie byłoby zapewne Holokaustu.”

—  Paweł Wieczorkiewicz

Źródło: Janusz Choiński, Europa 1933–1939. Zaczarowane koło zaprzeczeń, s. 507.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
plac , czerwony , przyjąć , śmich
Paweł Wieczorkiewicz Fotografia
Paweł Wieczorkiewicz 11
historyk polski 1948–2009

Podobne cytaty

Edward Rydz-Śmigły Fotografia

„Za wrzesień to mi jest winien Rydz-Śmigły, a nie pan.”

Edward Rydz-Śmigły (1886–1941) polski wojskowy, marszałek

Postać: Sommer w serialu Polskie drogi, odcinek 2, Obywatele GG
O Edwardzie Rydzu-Śmigłym

Janina Broniewska Fotografia

„W bojach, w marszu rosła i krzepła Armia Czerwona, późniejsza wyzwolicielka naszego kraju stratowanego faszystowskimi czołgami.”

Janina Broniewska (1904–1981) polska pisarka

O człowieku który się kulom nie kłaniał
Źródło: wyd. MON, Warszawa 1960, s. 55.

Piotr Koj Fotografia

„Od zawsze byłem zdania, że nie jest to słuszne rozwiązanie. Zapewne zaraz ktoś przypomni, że to Platforma Obywatelska szermowała hasłem niefinansowania partii z pieniędzy podatników, aby ostatecznie wycofać się i przyjąć owe pieniądze.”

Piotr Koj (1962)
Konstanty Ildefons Gałczyński Fotografia

„I nigdy nie będziesz biała,
i nigdy nie będziesz czerwona,
zostaniesz biało-czerwona,
jak wielka zorza szalona.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Pieśń o fladze

„Był gotów na wszystko. Gdybym postawiła warunek, że wymaluje w czerwone kwiatki cały Pałac Kultury od góry do dołu, zapewne bez namysłu popędziłby po stosowną farbę.”

Joanna Chmielewska książka Romans wszech czasów

Romans wszech czasów

Oscar Wilde Fotografia

„Czerwona róża nie jest egoistką, pragnąc pozostać czerwoną różą. Byłaby straszną egoistką, gdyby chciała, by wszystkie kwiaty w ogrodzie były czerwone i były różami.”

Oscar Wilde książka The Soul of Man under Socialism

A red rose is not selfish because it wants to be a red rose. It would be horribly selfish if it wanted all the other flowers in the garden to be both red and roses. (ang.)
The Soul of Man under Socialism
Wariant: Nie jest egoizmem ze strony czerwonej róży, że chce być czerwoną różą. Byłoby natomiast straszliwym egoizmem gdyby chciała, aby wszystkie kwiaty w ogrodzie były czerwonymi różami.
Źródło: s. 36 http://books.google.pl/books?id=VGQhIBXSNOIC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false

Sergiusz Piasecki Fotografia

„17 września obchodziliśmy rocznicę wielkiego zwycięstwa Armii Czerwonej nad faszystowską Polską. Stanowi to, można powiedzieć, dowód naszej potęgi, której nikt nigdy przeciwstawić się nie może. Wielka w tym dniu była radość i zadowolenie.”

Sergiusz Piasecki książka Zapiski oficera Armii Czerwonej

Zapiski oficera Armii Czerwonej
Źródło: op. cit., s. 88.

Stanisław Mackiewicz Fotografia

„Jak wiadomo, niestety, nasz prezydent wrześniowy, Ignacy Mościcki, nasz rząd i – co gorsza – nasi generałowie uważali za stosowne przekroczyć granicę Rumunii. Najbardziej wstyd mi tego, że Rydz-Śmigły nie uważał za stosowne powrócić do walczącej jeszcze wtedy Warszawy. Pochodziło to z tego, że nasi generałowie, ludzi pod względem wojskowym niedouczeni, mieli ogromne ambicje polityczne i stąd myśleli, że najważniejsze dla Polski jest to, żeby oni udali się do zbawiającej nas Anglii i tam nadal politykowali.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Zielone oczy
Źródło: s. 10

„Uciekłem od miłości.
Przyjechałem do Róż o czwartej po południu i kiedy wysiadłem z autobusu, zobaczyłem najpierw wielki kwietnik z różami, cudowny klomb w kształcie gwiazdy, zdobiący plac przed czerwonym ratuszem z wieżyczkami. Agnieszka byłaby zachwycona. Powiedziałaby coś w rodzaju:Ojej, ale bomba, róże w Różach!
Co mnie obchodzą teraz reakcje Agnieszki?”

Aleksander Minkowski (1933–2016) polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy

Ząb Napoleona

„Starsi państwo mile przyjęli młodą kobietę, ale rozmowa jakoś się nie kleiła. Skonfundowani zabrali mnie na przejażdżkę samochodową. Uznali zapewne, że dla obywatelki PRL-u będzie to wystarczająca atrakcja.”

Marta Wyka (1938)

Wątki biograficzne

Pokrewne tematy