„Nie kochasz mnie. Nie znasz mnie. Kochasz kogoś kim myślisz, że jestem. Gdybyś znał mnie, nie kochałbyś mnie. I nie próbuj udawać, że mnie znasz, ponieważ nawet ja siebie nie znam.”

„Nie żył ten, kto nie kochał i nie znał miłości.”

„Miłość jest irracjonalna: znamy ludzi, a jednak ich kochamy.”

„Ale kocham cię, kocham, wciąż cię kocham, kurwa,
i nie znam już innych słów, to jest zbyt trudne…”

„Ja? Zły chłopiec? Kochanie, mało się znamy, ale jak poznamy się lepiej, to udowodnię ci, że jestem aniołem.”

„I coraz dalszy jesteś mi,
i znów nie znam cię,
więc kim był ten człowiek, z którym dzieliłam swój sen?
Kochany, mów mi częściej o miłości, bo chcę wierzyć…”

„Kiedy już myślisz, że kogoś poznałaś, odkrywasz, że w ogóle go nie znasz.”

„– Kocham go – mówi dobitnie, chociaż naprawdę powiedziała „jestem”. Miłość, kocham są pseudonimami bycia. Bez miłości nie wiem, kim jestem, jak się nazywam. Znam ten typ kobiet: ładne, wykształcone, niczego im nie brakuje, oprócz czipa uruchamiającego mechanizm porzuconej lalki. Tym czipem jest „miłość.””

„Płomienie wolności, piękne i sprawiedliwe. Ach moja kochana Anarchio… Piękności, aż dotąd nie znałem twego oblicza.”

„Dziewczyny mnie nudziły - nadal nudzą. Kocham Myszkę Miki bardziej niż jakąkolwiek kobietę, jaką kiedykolwiek znałem.”