„Bo i na cóż mi te ody odwieczne
i czar elegii, który rzewność budzi.
Trzeba, by wiersze były niedorzeczne -
nie tak, jak u ludzi.”

„Myślę też, że więcej ludzi pozyskałem sobie wierszami niż kazaniami. Język wiersza jest intymniejszy, mówi o przeżyciach, uczuciach, wzruszeniach. Dlatego wiersze są dla ludzi wrażliwych, których nie można lekceważyć.”

„Świat ludzi był dla nich jak płonący sen, bez znaczenia i następstw, był igrzyskiem ich czarów i niegodziwości.”

„Ludzie nazywali mnie muzykiem jazzowym, ale to niedorzeczne. Musiałem się dopiero dowiedzieć kim jest muzyk jazzowy.”

„Nadzieja jest odwieczną wszystkich ludzi piastunką: kołysze nas bezustannie i smutki nasze usypia.”

„Jankesi są odwiecznym wrogiem naszego ludu; nie możemy żyć z nimi pod tym samym niebem.”

„Ludzie i świnie
Rozpacz moralna we mnie się budzi,
Kiedy się świnie mają za ludzi!”

„Urzeka czar nocy
zapalonej oceanem gwiazd
przez okno szeroko otwarte
zapach bzu przenika,
wzrusza szept krajobrazu,
kwiaty podnoszą powieki,
wiatr złe myśli rozwieje,
budzi nowe nadzieje.”

„Ludzie czytają między wierszami, bo nie lubią poezji.”

„Ludzie choć dusze mają… Cóż z tego?
Zimniejsi są niż fale.”