„Ludzie mówią: „Jesteś nową Alanis Morissette”. A ja im odpowiadam, że nią nie jestem, do cholery! Jestem do niej porównywana tylko dlatego, że obie jesteśmy Kanadyjkami, obie mamy długie włosy i obie lubimy rock.”

„Zoe… wiesz, że jestem lesbijką, tak?
– Mówiłam o szczoteczkach – odpowiada.
– Wiem. – Przeczesuję palcami idiotycznie postrzępione włosy. – Ja tylko… nie chcę, żebyś myślała, że coś przed tobą ukrywam.
Siada naprzeciw mnie na swoim łóżku.
– A ja jestem Rybą – oznajmia.
– Co to ma do rzeczy?
– A to, że jesteś lesbijką?”

„Współistność dwojga ludzi to rzecz niemożliwa, i tam gdzie się mimo to wydaje pojawiać, stanowi ograniczenie, które obrabowuje jedną lub obie strony z pełni ich swobody.”

„Jest taki stary dowcip. Pytają Marksa, Engelsa i Lenina, kogo wolą: żonę czy kochankę. Marks odpowiada: „Żonę”. Engels: „Kochankę”. A Lenin mówi: „Obie”. I wszyscy się dziwią: „Jak to, Lenin, przecież z ciebie jest taki asceta. Po co ci żona i kochanka?”. A on wyjaśnia: „Jak to po co? Kochance będę mówił, że jestem u żony, a żonie, że u kochanki”. „No, ale co będziesz robił w tym czasie?”. Lenin na to: „Jak to co? Uczył się”. Kiedy byłem w szkole, na wszystkich ścianach wisiało przesłanie Lenina do młodych ludzi: „Uczitsia, uczitsia, uczitsia.””

„Znała tego, który na nią czekał w każdy dzień tygodnia na ławce przed stawem i zobaczywszy, że nadchodzi zieloną aleją, biegł ku niej, nie zważając na obecność ludzi, obejmował i mówił: jesteś. Nie musiał dodawać tego całego banalnego szajsu: „kochana moja” lub „śliczna moja”, „stęskniłem się za tobą”. Po prostu mówił: jesteś. I to jego: jesteś, odbierała jak najpiękniejsze wyznanie miłości. Nie potrzebowała innego. Jestem, odpowiadała.”

„Kiedyś miałem piękne długie włosy, jednak obcięli mi je w wojsku. Byłem wściekły, obiecałem sobie, że jak wyjdę zapuszczę sobie jeszcze raz… Niestety po wyjściu z wojska powypadały mi włosy i teraz jestem łysy jak kolano…”

„Jeśli jeszcze raz wspomni o Brouerach - powiedziała Marjorie do Rita - to ją uduszę.
- Są jej przyjaciółmi - odparł Rico, zerkając na nią z zaciekawieniem. - Najlepszymi przyjaciółmi. Dlaczego ci się to nie podoba?
- Nie mówię, że mam coś przeciwko temu. Nie podoba mi się, że stanowią ideał, do którego jestem porównywana.
- Wszystkim dzieciakom wydaje się, że inne rodziny są idealne.
- Ja nigdy tak nie myślałam.
- Owszem, ale ty jesteś dziwna - stwierdził.”

„Lubił nogi”, napisz mi na grobie, szczerze mówiąc,
jestem roztargniony, a to wina kobiet, szczerze mówiąc”

„Moje włosy – odpowiednio zwilżone i uformowane w długie pukle – przypominały tłuste kiełbaski. Pozbywałam się tych loków codziennie w drodze do szkoły. Mówiłam mamie, że inni nie noszą takich fryzur, a ona odpowiadała, że nie mają tyle szczęścia.”

„Nie możecie mnie aresztować, jestem gwiazdą rocka.”