„J. Matłachowski (…) Nota bene z rozmów z autorem bodaj w 1980 r. w Warszawie wyniosłem wrażenie, że wiara w spiskową teorię dziejów stanowiła zasadniczy element metodologii J. Matłachowskiego.”

Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza
Źródło: s. 39.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Stanisław Salmonowicz Fotografia
Stanisław Salmonowicz 20
polski historyk 1931

Podobne cytaty

Benedykt XVI Fotografia
Grażyna Kulczyk Fotografia
David Baldacci Fotografia
John Green Fotografia

„Nie, nie historia choroby. T w o j a historia. Zainteresowania, kroniki, dziwne fetysze i tak dalej.”

Rozmowa Hezel i Augustusa.
Gwiazd naszych wina
Źródło: Rozdział 2

„J. M. Ciechanowski, „Powstanie Warszawskie”, Londyn 1971 (i późniejsze wydania, w tym krajowe za zezwoleniem cenzury), który swoje stanowisko tylko nieco inaczej wystylizował w nowej publikacji „Na trupach tragedii. Powstanie Warszawskie 1944. Wybór dokumentów z komentarzem”. Warszawa 1992. Dzisiejsze poglądy autora najpełniej oddaje zdanie na s. 51 o „trzeciorzędnych przywódcach”, którzy w 1944 r. kierowali sprawami polskimi. Nie zaprzeczając solidności wielu ustaleń źródłowych J. M. Ciechanowskiego, należy podkreślić, iż autor przedstawił genezę Powstania ze specyficznego punktu widzenia Anglosasów, kierując cały ogień krytyki na stronę polską, a ignorując nieraz przyczyny, dla których zapadały takie a nie inne decyzje po stronie polskiej. W ten sposób uzasadniał najgorsze (antypolskie), rodem jeszcze z XVIII i XIX w., stereotypy anglosaskie o Polsce jako kraju niepoprawnych i niepoważnych romantyków, którzy zawsze są sami sobie winni. Te stereotypy odegrały dużą rolę w mentalności otoczenia Roosevelta i Churchilla, a także w biegu spraw polskich. (…) Dodajmy, że J. M. Ciechanowski wielokrotnie zarzucał polskim politykom brak realizmu. Na czym miał polegać ten realizm – poza ewentualnie upokarzającą kapitulacją wobec Stalina – autor ten, piszący w wiele lat po Układzie Jałtańskim, nie wyjaśnił.”

Stanisław Salmonowicz (1931) polski historyk

Źródło: Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza, Marian Marek Drozdowski (red.), wyd. Instytut Historii PAN, Warszawa 1995, s. 31.

„Historyk, który mówi krytycznie o tak zwanej spiskowej teorii dziejów, jest historykiem niepoważnym, hołdującym historii dla idiotów lub prostaczków, którzy wierzą w to, co widzą w telewizji i czytają w gazetach. Jest bowiem historia prawdziwa i historia medialna, fasadowa. Ta prawdziwa w dużej mierze toczy się za kulisami. A za nimi działają przede wszystkim tajne służby.”

Paweł Wieczorkiewicz (1948–2009) historyk polski

Źródło: Piotr Zychowicz, Napiszmy historię Polski od nowa http://niepoprawni.pl/blog/164/rewelacyjny-wywiad-z-sp-prof-pawlem-wieczorkiewiczem-dlaczego-rzeczpospolita-czekala-2-lata, niepoprawni.pl, 27 marca 2009

„(…) z domu nie wyniosłam wiary, raczej chrześcijańską obrzędowość (…).”

Marta Gajko (1977)

Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, Jesteśmy sobie przeznaczeni, „Magazyn Familia”, 31 grudnia 2010 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Jestesmy_sobie_przeznaczeni,3820,91.html

Halina Łabonarska Fotografia

„Właściwie ojca prawie nie znałam. Jako mała dziewczynka wiedziałam tylko tyle, że tata jest ciągle chory. Co się tak naprawdę stało, dowiedziałam się od mamy dopiero po zbrodni komunistów na Wybrzeżu w 1970 r. I kiedy podczas sierpniowego strajku w 1980 r. śpiewałam Kołysankę Macieja Pietrzyka w słynnej sali BHP Stoczni Gdańskiej, miałam wrażenie, że składam ojcu hołd.”

Halina Łabonarska (1947) polska aktorka

ojciec aktorki został skatowany przez UB za udział w strajku w 1949 roku, na skutek doznanych urazów zmarł niedługo później.
Źródło: Mateusz Wyrwich, Księga mojego życia, „Niedziela Tygodnik Katolicki” nr 14, 3 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114404.html

Peer Steinbrück Fotografia

„Ogólnie rzecz biorąc, musimy stwierdzić, że pewne elementy teorii marksistowskiej nie są takie błędne.”

Peer Steinbrück (1947) polityk niemiecki

Overall, we have to conclude that certain elements of Marxist theory are not all that incorrect. (ang.)
odpowiadając na pytanie, ile państwa potrzebuje kapitalistyczna gospodarka i ile można tolerować.
Źródło: spiegel.de, 29 września 2008 http://www.spiegel.de/international/business/0,1518,581201,00.html

Pokrewne tematy