„Staniesz przede mną
obejmę cię dłonią szeroką
zniżę głowę ku zarysowi ramion
i już tak co raz to niżej oddzielał będę duszę od ciała
aż do tych motylich skrzydeł
Wtedy zaprzestanę”

„Kiedy nie można żyć bez jakiejś istoty, bez tej jednej, i kiedy nie oddziela się jej duszy od jej ciała, co więcej, kiedy ciało przekłada się nad wszystko – to właśnie jest miłość, właśnie to.”

„Och! Gdyby ludzie potrafili jeszcze zwrócić się do Mnie, który jestem zbawieniem! Pragnę jedynie tego i płaczę, ponieważ widzę, że nic nie jest w stanie sprawić, by podnieśli głowę ku Niebu, skąd Ja wyciągam ramiona.”

„Dusza ma, cierniem uwieńczona
Na białym krzyżu twego ciała
Przybita pragnień mych gwoździami
Schyliwszy głowę, z wolna kona.”

„A kiedy przyjdzie po mnie właśnie ona,
tak nieskazitelna, obejmie w ramiona,
po cichu, bez słowa, by czuć i całować,
by uśmierzyć ból, strach zamalować,
a kiedy przyjdzie po mnie, będę gotów,
wyruszyć w to miejsce, gdzie nie ma powrotu.”

„Będę stała ramię w ramię,
nawet gdy ty nie będziesz chciał,
nie zwątpię w ciebie, w ognień pobiegnę!
A gdy mi przyjdzie wybrać drogę,
choć ze strachu będziesz wtedy drżał,
zostawię wszystko, bo…
Bądź przy mnie, bo wciąż czuję,
jak sam życie byś oddał,
by cofnąć czas,
bo tylko raz kocha się tak…
Proszę, nie zmieniaj się,
zrób wszystko, bym nie bała się słów:
„kocham cię.””

„Wojujący ateista z duszą na ramieniu.”

„Front: sytuacja z duszą na ramieniu.”

„Miłość jest dla duszy kochającego tym, czym dusza dla ciała, które ożywia.”

„Myśl o tym, w jakim stanie ciała i duszy powinna cię zabrać z sobą śmierć i jak krótkie jest życie, jak przepastna wieczność, przeszłość i przyszłość, jak krucha wszelka materia!”