„Po to jest cisza by szepty słyszeć? – Słyszeć łzy:
– Wielu poetów poznało krzyk ciszy.”

„Kto nie słyszy echa,
Niech krzyku zaniecha.”

„Jądrem ciszy jest krzyk.”

„Minister Gowin ma szajbę, ale całkowicie zwyczajną, w dodatku od czasu do czasu ta szajba mu odbija. Wtedy słyszy krzyk zamrożonych embrionów, wpada na różne pomysły.”

„Spalone wiersze
żyją wokół ciebie
Ich szepty, szelest, chrobotanie
modlitwa dziecka czystym głosem
przeciągły i ochrypły krzyk
o pomoc”

„Po czerni jeżyny
Po liściu kaliny
– Jesień, jesień już
Po ciszy na stawie
Po krzyku żurawi”

„Oto jest świat współczesny – nigdzie ciszy zupełnej. Żeby dotrzeć do takiej ciszy, trzeba urządzać specjalne wyprawy, prowadzić żmudne poszukiwania. Może cisza jest tam, gdzie gwiazdy? Ale podobno tam też – nie.”

„Kilkunastu SS-manów gnało pejczami i ostrymi bagnetami kobiety, aż do budynku komory przez trzy schodki do sieni, a askarzy odliczali po 750 osób do każdej komory. Kobietom, które wzbraniały się wejść askarzy wbijali w ciała bagnety, krew się lała i w ten sposób wpędzali je do kaźni. Słyszałem zasuwanie drzwi, jęki i krzyki, słyszałem rozpaczliwe wołania, po polsku, po żydowsku, mrożące krew lamenty dzieci i kobiet, a potem jeden wspólny przeraźliwy krzyk…”

„Wielka Cisza nie nastąpi. Jest nas za wielu i wiemy za dużo.”

„Sza, cicho sza czas na ciszę,
już oddech jej coraz bliżej,
tego naprawdę ci brak,
ona jedna prawdziwy ma smak,
cisza jak ta.”