„Wielki filozof, który stwierdził, że czas leczy rany, zapomniał dodać, ile musi być tego czasu.”

„Chcę trochę czasu, bo czas, bo czas leczy rany…”

„Czas leczy wszystkie rany, ale zawsze zostawia nam parę blizn.”

„Trzeba też się w pewnym sensie w tym „showbiznesie” zatracić – zapomnieć o tym, ile czasu i trudu potrzeba, by coś osiągnąć.”

„Czas goi wszelkie rany.”

„Czas leczy ciało, modlitwa duszę, a miłość serce.”

„Miłość przenosi góry, wyrzuca (czasem) śmieci, ale nie leczy z alkoholizmu.”

„Przysięgam wam, że płynie czas!
Że płynie czas i zabija rany!”

„Była jak moja starsza siostra. Najpierw zawodowa, potem życiowa. (…) „Nie ma ludzi niezastąpionych”. Bzdura. „Czas leczy rany”. Następna bzdura. „Bóg tak chciał”. Nieprawda. Jeśli Bóg jest miłością – jeśli jest – nie może chcieć nam zabrać ludzi, których kochamy. Nie tylu. Nie naraz. Nie tak gwałtownie.”

„Czas, straszny lekarz, w ślepym bezrozumie leczy najdroższy ból wbrew sercu.”