„Sztuka nie jest obiektywna, jest manifestacją entuzjazmu, czułości, szaleństwa lub brutalności jak wszystkie objawy systemu nerwowego u człowieka.”

„Nic tak jak miłość nie potrafi doprowadzić człowieka do szaleństwa.”

„Większość ludzi jest subiektywna w stosunku do siebie i obiektywna w stosunku do wszystkich innych; niekiedy aż za bardzo obiektywna.”

„Nawet poważny artykuł naukowy o działaniu alkoholu na system nerwowy zdradza zazwyczaj między wierszami, czy autor jest abstynentem, czy też nie.”

„Czymże w końcu jest sztuka? Można by powiedzieć metaforycznie, że sztuka jest (mniej, lub bardziej świadomym) kształtem poznawania świata od strony jego jedności z nami samymi, jest kształtem poznawania samego siebie od strony naszej jedności ze światem obiektywnym (z „ludźmi i przyrodą”). Twórca mówiąc o świecie mówi o własnym „ja”. Odbiorca poznając ujęty w dziele sztuki świat poznaje swoje własne „ja”. Dzieło sztuki jest manifestacją zatartej granicy.
I właśnie w tym, o ile sztuka nie jest obiektywistyczną relacją, ale widzeniem subiektywnym, wizją ludzką ogarniającą fascynujący grozą i urodą taniec świata, zawiera się oczyszczająca siła sztuki.”

„Strach żyje własnym życiem. To nie jest reakcja systemu nerwowego. To cień w ludzkim umyśle, cień, który żyje w mroku, i każdy ma go w sobie.”

„„Duch czysty” jest czystą głupotą: odliczmy system nerwowy i zmysły, „doczesną powłokę”, a pominiemy w rachunku siebie – nic więcej!”

„Nadwerężenie mózgów wywołało ogólną depresję całego systemu nerwowego. Jeśli zmienimy otoczenie i nie będziemy musieli myśleć, szybko odzyskamy równowagę.”

„Uczucie, ciepłe, serdeczne uczucie, jest zawsze banalne i nieprzydatne, artystyczne zaś są tylko podrażnienia i zimne ekstazy naszego zepsutego, artystycznego systemu nerwowego.”

„Najwyraźniejszą i wyłączną naturą człowieka w ogólności, jest sztuka. Imaginacja czucie i dowcip są warunkami, sztuka dopiero jest istotą poezji.”