„Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie?”

„A jeżeli facet taki jak ty potrafi się podnieść i zrobić to, co ty zrobiłeś dla tych ludzi, to może każdy będzie w stanie. Może każdy zdoła się wznieść ponad swoje ograniczenia.”

„Cokolwiek zrobisz, i tak tysiące ludzi przed tobą to już zrobiło. Cokolwiek czujesz, inni czuli to przed tobą, cokolwiek cię spotka, nie będzie to nic nowego. Jeśli więc robisz coś złego, nie martw się, bo inni nie byli lepsi. Wszystko to już ktoś przed tobą przeżywał, czuł, komuś zrobił. Nie przecierasz szlaku, tylko idziesz po szeroko udeptanej drodze.”

„Ale z miłości robi się rzeczy, których inaczej by się nie zrobiło. (…). Kiedy kochasz, ten drugi człowiek jest dla ciebie ważniejszy niż ty sama.”

„Co ja mam z tobą zrobić? – zapytał.
– Kochaj mnie… – uśmiechnęła się do niego.”

„Kiedy już zrobią z ciebie wariata, proponują Ci pomoc psychologiczną.”

„Hej złamasie, to do ciebie mówię, ciebie o to pytam. Co zrobisz, gdyby to do ciebie przyszła tak cholernie brzydka, przyniosła swe ciało jak turystyczna konserwa, oczami wywracała i chciała cię poderwać, to co, co wtedy zrobisz, przecież nie jesteś zły, tylko jesteś dobry, a jeśli to właśnie Chrystus do ciebie przychodzi w kostiumie Patrycji i chce to z tobą robić? Pomyśl o tym.”

„Wracam do tego, co Camus napisał o cierpieniu dzieci na świecie. Myślę, że możemy zmniejszyć ich cierpienie. Lecz, jeśli ty tego nie zrobisz, to kto to zrobi? Chciałbym myśleć, że zrobiłem coś aby im pomóc.”

„Moje życie cały czas jest na cienkiej lince i nigdy nie wiem, kiedy spadnę. Za mną nic nie stoi. Nic. Wychowałam się w świecie antyku, mojemu dzieciństwu towarzyszył Sokrates. Ogromne wrażenie zrobiła na mnie jego decyzja, kiedy mógł uniknąć śmierci, a jednak uznał, że on również powinien podlegać prawu.”

„To nie ty ukradłeś pieniądze z budżetu, nie ty zrobiłeś film propagandowy, nie ty klękałeś przed prezydentem; to była tylko postać, którą odgrywasz. Bo tak naprawdę jesteś dobrym człowiekiem.”