„Nie zażywaj prochów. Prochy zmieniają cię w twoich rodziców.”

„Kości wszystkich zakochanych bez pamięci kur (i nie tylko kur) rozpadają się w proch. Tak samo jak wszystko, co żyje, oddycha i myśli sobie, że jest najważniejsze na świecie. Proch to proch, nic więcej. Nawet jeśli ten proch był pełen miłości, to co? Niczym się nie różni od prochu, który miłości nie zaznał. Różni się?”

„Proch pozostaje prochem, czy się go użyje do zranienia człowieka, czy do leczenia jego ran.”

„Jest godzina, która z prochu tworzy twój orszak,
z twojego domu w Paryżu – ołtarz ofiarny twych rąk,
z twoich czarnych oczu – najczarniejsze oczy.”

„Zdobyta wolność ma zapach prochu.”

„Jakie prochy? Przecież aniołowie nie ćpają!
– Jeszcze jak!”

„Niechaj ziemia przyjmie prochy moje.”

„Świat to fabryka prochu, w której nie ma zakazu palenia.”

„Ufajcie Bogu, ale baczcie, by nie zamoczyć prochu.”

„Niejedną na naukach strawiłem godzinę,
Niejedną miałem radość, iż z nauki słynę,
A oto jest – posłuchaj – treść zdobytej wiedzy:
Z prochu wziąłem początek i jak proch przeminę”