Seriale telewizyjne są symbolem zaniku wysokiej sztuki, choć nie twierdzę, że są do niczego. To przecież pewien gatunek w sztuce, który się gdzieś klasyfikuje. Ale jeśli mówimy o kanonie mistrzostwa w sztuce, to na pewno nie można go szukać w serialach.
Źródło: „Gazeta Krakowska”, 24 lutego 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/omws.htm
„Ja lubię, kiedy ktoś mówi do mnie mistrzu Janie. Nawet Kazimierz Dejmek, żartobliwie tak czasem mówił, choć przeważnie zwracał się na ty, więc nie wiem, czy ten tytuł to jest tak na co dzień, czy też honorowy – do odstawienia na półkę. Jeśli serio mamy rozmawiać o progu do przekraczania, od którego zaczynamy postępować jako mistrz, a nie uczeń czy czeladnik to uważam, że składają się na to dwie rzeczy: to co się dotąd zrobiło i nieosiadanie na laurach. Czy dziś, kiedy mówi się o degradacji sztuki i kultury łatwiej jest zostać mistrzem? – Seriale telewizyjne są symbolem zaniku wysokiej sztuki, choć nie twierdzę, że są do niczego. To przecież pewien gatunek w sztuce, który się gdzieś klasyfikuje. Ale jeśli mówimy o kanonie mistrzostwa w sztuce, to na pewno nie można go szukać w serialach.”
Źródło: „Gazeta Krakowska”, 24 lutego 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/omws.htm
Podobne cytaty

Źródło: Małgorzata Domagalik, A Pan co? Ja nie wiedziałem!, „Pani” nr 4, kwiecień 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/137285.html

„Jeśli mówi się już o milczeniu, nie można nie powiedzieć o mnie – wielkim mistrzu tego gatunku.”
z przemówienia wygłoszonego podczas I Zjazdu Pisarzy Radzieckich, 23 sierpnia 1934.

„Zły uczeń, który nie przewyższa swego mistrza.”
Źródło: Tadeusz Pszczołowski, Zasady sprawnego działania, op. cit., s. 56.
Źródło: Ewa Owsiany, Do osiemdziesiątki dbać o zdrowie, a potem to już żyć pełną piersią!, „Alma Mater” nr 156–157, kwiecień-maj 2013, s. 23.

„Źle się wywdzięcza mistrzowi, kto zawsze tylko jego uczniem zostaje.”