„Z siostrą wychowywaliśmy się w ogromnej dyscyplinie i skromności. Nasza babka, wielka dama, protestowała, gdy opalaliśmy się w ogrodzie: „Opalenizna przystoi dziewczynie z czworaków”. Wychodziła do ogrodu z parasolką, w ażurowych rękawiczkach i zajęczą łapką pudrowała twarz pudrem ryżowym. Kawałki ryżu odpadały jej od nosa. Wyglądała jak zjawa. Boże, jak my wstydziliśmy się kolegów. Wychowano nas, żeby zakrywać ciało. Wyjście z łazienki w majtkach było niemożliwością. Wszystko było zamknięte w pancerzu. To powoduje w człowieku skurcz na całe życie. Do tej pory mam kompleksy, że nawet u lekarza krępuję się rozebrać. Mało miałem swobody. Od najmłodszych lat wszystko musieliśmy robić bez dyskusji.”

Tematy

rozebrać , życie , bóg , siostra , dyskusja , łazienka , dama , ciało , kawałek , ogród , człowiek , twarz , dyscyplina , wyjście , lekarz , ryż , robić , mało , ogromny , skurcz , mienie , nasi , swoboda , skromność , puder , babka , łapka , wychowanie , parasol , pancerz , rękawiczka