„Pedagogiem, któremu zawdzięczam wszystko począwszy od wiedzy podstawowej poprzez wiarę w to, że poezja może być użyteczna, a skończywszy na opiece praktycznej w pierwszych latach pobytu na scenie w teatrze katowickim, był – Władysław Woźnik. W moim pojęciu największy ze wszystkich znawca sztuki teatru, jakich spotkałem w życiu.(…) Okres katowicki 1949–1956–wspomina dalej – to była podstawowa szkoła aktorska w konfrontacji z widzem najlepszym i najbogatszym, bo graliśmy dla robotników i młodej inteligencji (tej najbujniejszej, która rozkwitła po wojnie), mieliśmy straszliwy objazd – około 150 tysięcy kilometrów autobusem, w tym 40 miejscowości Śląska, które odwiedzaliśmy stale.”

— Gustaw Holoubek

Źródło: M. Czanerle, Gustaw Holoubek. Notatki o aktorze myślącym, WAiF, Warszawa 1972

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Tematy

nie żyje , wojna , szkoła , wiara , inteligencja , wiedza , scena , pojęcie , poezja , spotkanie , opieka , autobus , grać , podstawowa , bogaty , stały , pobyt , okres , mienie , miejscowość , pedagog , robotnik , konfrontacja , widz , młode , kilometr , teatr

Gustaw Holoubek 14

polski aktor teatralny i filmowy, reżyser 1923–2008

Podobne cytaty

„Szkoła aktorska uczy techniki, która wymagana jest w teatrze. Jeśli ktoś chce występować w teatrze, to moim zdaniem szkoła teatralna jest niezbędna. Chodzi na przykład o odpowiednią emisję głosu. Natomiast jeśli chodzi o granie w filmie, to myślę, że szkoła aktorska nie jest potrzebna.”

Jacek Braciak (1968) polski aktor

Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Orły 2003. Rozmowa z Jackiem Braciakiem, stopklatka.pl, 14 marca 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13486

„Nie wolno nam zapomnieć o podstawowej rzeczy: teatr jest tym, co istnieje na jego scenie.”

Kazimierz Kord (1930) dyrygent polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 5 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niemo.htm

„Uprawiam sztukę aktorską i umieszczam ją w szeroko pojętym teatrze, filmie, serialu. Jestem aktorem zawodowym i z pasją wykonuję swój fach. Oczywiście mogę rozróżnić gatunki, w których biorę udział, począwszy od teatru klasycznego, poprzez one-man show – coś z pogranicza teatru i kabaretu, a skończywszy na pracy w telewizji, filmie, a ostatnio nawet w radiu.”

Rafał Rutkowski (1973)

Źródło: Marta Zastawna, Znalazłem to, czego szukałem, „Dziennik Elbląski”, nr 88, 15 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/115392.html

„Szczęście do teatru właściwie nie opuszczało mnie jeszcze od czasów studenckich. Spotkania z wybitnymi ludźmi sceny ukształtowały mój sposób patrzenia na teatr, myślenia o tym zawodzie, nauczyły rozumienia roli. To był taki aktorski Oxford i Cambridge w jednej pigułce.”

Jolanta Fraszyńska (1968) polska aktorka

Źródło: „Rzeczpospolita”, 19 sierpnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/twardas.htm

„Końcówka studiów i pierwsze lata po nich to był fantastyczny okres w moim zawodowym życiu. Z teatru pędziłem do telewizji, z telewizji na plan filmowy, a z planu znów do teatru, w którym rzeczywiście nagrałem się za wszystkie czasy. Mimo to natychmiast po skończeniu wydziału aktorskiego zdecydowałem się na studiowanie reżyserii. Ciągnęła mnie ta dziedzina teatralnej roboty, a i nie miałem złudzeń, co do moich warunków. Patrzyłem realistycznie. Nie jestem najwyższego wzrostu, głos mam taki sobie. Może idealnie nadawałem się do ról zahukanych inteligentów w kinie moralnego niepokoju, ale do jakich jeszcze? A co w teatrze? Poza tym, jak mówię, czułem, że w reżyserii spełnię się bardziej.”

Tadeusz Bradecki (1955)

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 10 sierpnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cszt.htm

„Teatr przez wielkie 'T' to praca u podstaw. Tak mnie uczyła m. in. pani Baduszkowa. Tak i ja staram się przekazywać wrażliwość na sztukę. Młodego widza należy wychować. Nie jest łatwo w dobie powszechnego dostępu do rozrywki, w świecie, w którym wszystko jest na wyciągniecie ręki, tak ukształtować młodego widza, by sięgnął o jedną półkę wyżej. Teatr muzyczny jest bardzo atrakcyjny dla młodego widza. Znaleźć tam można i taniec i śpiew. A z drugiej strony przecież ci młodzi uwrażliwieni widzowie będą stanowić przyszłość teatru i elitę kulturalną społeczeństwa.”

Jerzy Jeszke (1958) polski aktor musicalowy

Źródło: Jerzy Jeszke przed prapremierą „Sweeneya Todda”, 18 maja 2012 http://jerzy-jeszke.de/?de_tv-silesia,208

„Zawsze kochałam teatr, bywałam w teatrze, ale marzyłam o archeologii. Ale kiedy w moim żeńskim gimnazjum zaczęto przygotowywać się do konkursów recytatorskich, załapałam chyba tego bakcyla sceny. W jednym takim spektakliku byłam przebrana za starego profesora matematyki i nikt mnie nie poznał. Więc nie tylko miałam uzdolnienia aktorskie, ale byłam też mistrzynią charakterystyki – teraz uczę tego czasami studentów. Przepowiadali mi wówczas -oj ty chyba skończysz w teatrze, a ja z uporem maniaka powtarzałam, że pójdę na archeologię. Jednak zostałam aktorką i spełniałam się na scenie. Ale miałam taki okres, kiedy całkiem poważnie myślałam o rzuceniu teatru. I to nie dlatego, żebym nie grała, żeby mnie nie zauważano i nie obsadzano. Już nie myślałam o archeologii, ale chciałam skończyć psychologię, pisać, zamknąć się w górach… Myślałam o tym ze trzy lata. Jakbym była nawet pielęgniarką i podawała ludziom baseny, to byłabym bardziej potrzebna niż jako aktorka – tak sobie kombinowałam. Dzisiaj wiem, że się myliłam. Nie mogę żyć bez teatru.”

Bogumiła Murzyńska (1940)

Źródło: „Śląsk” 9/06, 27 września 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/njsr.htm

„Teatr jest największą pasją mojego życia, chociaż w mojej rodzinie nigdy nie było takich tradycji.”

Marek Kalita (1958) polski aktor

Źródło: „Zwierciadło”, nr 6/1928, czerwiec 2007

„Teatr, który nas otacza i ponoć dotyka ważnych spraw społeczeństwa, jest w najlepszym razie teatrem socjologa. Brakuje w nim tego, co transcendentne. Tymczasem teatr wyrósł z modlitwy. Nie od rzeczy dramat klasyczny był wierszowany, bo z Bogiem łatwiej porozumieć się poprzez poezję. A my dziś nie dość, że chcemy mówić prozą, to jeszcze chcemy niemal rzygać prozą, a to jest zaprzeczeniem istoty teatru. Nie mówię tu o podziale na teatr klasyczny i awangardowy. Klasyka może być poezją i może być nie do zniesienia. Sarah Kane też może być poezją. Nie akceptuję tylko sytuacji, kiedy przychodzi tzw. dramaturg, bierze poezję i przepisuje ją na prozę. Dlatego, kiedy sam reżyseruję Calderona, mogę z tekstem zrobić wiele, ale na pewno go nie zdemoluję. Liczy się forma i styl. I w teatrze, i w życiu.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: Jacek Wakar, Zamiast graffiti – akwarela, „Dziennik Gazeta Prawna”, 24 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20802

„Pierwszy kontakt z publicznością odbywa się na przedstawieniu dyplomowym. Ten egzamin przed publicznością niczym się nie różni od pierwszych zawodowych doświadczeń. Wiedziałem, co chcę robić w życiu. Całe moje dążenia były skierowane w stronę Teatru Współczesnego, dokąd ponad 20 latach na różnych scenach i po pobycie w USA udało mi się dotrzeć.”

Piotr Garlicki (1945) aktor polski

Źródło: Karolina Owsiannikow, Drogą przez Indie, „Express Bydgoski” nr 253, 29-30 października 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/126410.html

Tematy

Gustaw Holoubek 14

Podobne cytaty

Pokrewne tematy