„(…) za postęp kultury płacimy utratą szczęścia w wyniku podwyższenia poczucia winy.”

„Nam [siatkarzom] płaci się tylko za dobry wynik. I tak powinno być.”

„Uczucie nie warte pielęgnowania to poczucie winy.”

„(…) postępy techniczne, nie mają żadnej wartości dla naszej ekonomii szczęścia.”

„Niekiedy dopiero kara stwarza poczucie winy.”

„Niekiedy dopiero kara stwarza poczucie winy.”

„Takie tajemnice bolą. Dręczą człowieka. Wywołują strach i poczucie winy.”

„Wszyscy płacimy (…) – nie tyle za nasze winy, ile za etykiety, jakimi oklejono nas w tym skostniałym i bojaźliwym społeczeństwie.”

„Naszą traumą jest poczucie winy.(…) Winy wobec Palestyńczyków. W filmie „Mary koszmary” chciałam się też rozprawić i z moim poczuciem winy. On mówi tak o Polsce, jak o Izraelu. Może być czytany na dwa sposoby, jak w lustrze – jest jedna i druga strona. I w Izraelu tak był odczytany – jako prośba o przebaczenie, jako wezwanie do powrotu Palestyńczyków.”

„Nie przyświadczamy (…) naszych moralnych wierzeń przez uznanie ich prawdy, lecz przez poczucie winy, gdy je gwałcimy.”