„Życie bez świąt jest jak długa droga bez zajazdów, w których podróżny mógłby się pokrzepić i wypocząć.”

„Korzystaj ze świata, ale nie dozwól, aby cię świat opanował. Wstąpiwszy na niego, idziesz drogą; przybyłeś, aby ją opuścić, a nie pozostawać na niej; idziesz drogą, a to życie jest gospodą. Korzystaj z pieniądza, jak podróżny w gospodzie ze stołu korzysta, używa kielicha, dzbana, pościeli, aby to opuścić.”

„Odwróciłem się wtedy i ruszyłem w długą drogę do Chaosu.”

„Z Liwerpolu [Liverpoolu] jechałem do Manczestru [Manchesteru] drogą żelazną. Wygodna to rzecz dla podróżnych te drogi żelazne, ale niewygodna dla mieszkańców okolic, przez które te drogi przechodzą; bo drogi żelazne, przecinają pola, psują gospodarstwo, a dym wozów parowych odbiera żyzność przyległym polom i łąkom; drogi żelazne i tę jeszcze mają niedogodność, że wiele kosztują, i nieprędko na nie wszystkie kraje i okolice zdobyć by się mogły.”

„Życie bez radości jest jak długa podróż bez gospody.”

„Życie jest jedną długą lekcją pokory.”

„Czuję w sobie tyle miłości różnych
miłych, słodkich jak migdał i miód,
a czasem zagubionych w drodze
jak smutny podróżny, co chciał
a może nie chciał do mnie przyjść.”

„Trzeba odbyć długą drogę, aby żyć uczuciami przyjaźni i miłości, aż do najwyższych możliwości.”

„Branie czegoś na serio przez długi czas utrudnia życie.”

„Widzę, że nic nie rozumiesz – stwierdził chłopiec o imieniu Alby. – Przeszedłem długą drogę, żeby się tu znaleźć. Dłuższą, niż możesz sobie wyobrazić.
– Ach tak? – powiedziałam, nie mając pojęcia, jaka odległość jest przedmiotem rozmowy.”