„I wtedy pokochałam te wiersze obce,
których dźwięk różnym uszom zgrzytał i trzeszczał,
i z tego wzięły się moje liczne nieszczęścia
i szczęścia. Więc odtąd jestem zawodowcem,
przysięgłym tłumaczem, który nocami
zapomnianym słowem rosyjskim ów szczebiot
próbuje, szeleszcząc Dala stronicami
i mamrocząc jak nad księgą wróżebną.”

„Niezapomniana noc totalnego chaosu.”

„To noc, która nigdy nie zostanie zapomniana.”

„Bóg czyta wiersze na śmierć zapomniane.”

„Jestem księdzem szczęśliwym, więc i wiersze moje nie mogą być nieszczęśliwe.”

„Czasem jeden wers wiersza, którego być może nigdy nie wydam, może mi zabrać całą noc. Ale to jest moje życie i tak wykorzystuję swój czas.”

„Poznawaj obce języki, zanim cię na nie wezmą.”

„Wiersze spisane słowem są tylko dalekim
Echem mowy milczenia (…).”

„zapraszam cię wierszem do mego wnętrza
abyś przyjrzał się moim żyłom
abyś spojrzał na świat moją miłością…
i na wraki moich dni
zapomnianych i trudnych…
abyś uciekał
przed fałszywym szczęściem…”

„Jest taki wiersz, co nienapisany
kraj niepoznany
dziewczyna, której nie pokocham
miłość, której nie zabiję
jest takie życie, którego nie żyję.”