„Wszystko trzeba wymyślać od nowa, ponieważ dni nie mogą przepadać w przeszłości, wypełnione jedynie pejzażem, nieruchomą, niezmienną materią, która w końcu strząśnie nas ze swojego cielska, strzepnie jak te wszystkie drobne incydenty, te twarze oraz istnienia nie dłuższe niż jedno spojrzenie.”

„Wszystkich wielkich wykonawców, których widziałem, których chciałem naśladować, łączyło jedno… spojrzenie. Coś w ich spojrzeniu mówiło: „Wiem coś, czego ty nie wiesz.””

„Mówiąc o Rewolucji Xinhai nie można pomijać ważnych wydarzeń, które miały miejsce w przeszłości, szczególnie jeśli były one znaczące dla przyszłych losów regionu. Wręcz przeciwnie, należy mówić o tym głośno i stanąć twarzą w twarz z faktem istnienia państwa zwanego Republiką Chińską.”

„Twarze z przeszłości spacerują po mej głowie,
Twarze, o których nie chcę i nie umiem zapomnieć.
Niektórych spraw nigdy już nie będę mógł zmienić,
Z nie wszystkimi byliśmy do końca rozliczeni.”

„Całe istnienie to nieustanny koniec.”

„W szczególności, nie należy mnie budzić w razie kolizji z asteroidem, awarii silników, wybuchu antymaterii, końca świata i tym podobnych drobnych wydarzeń.”

„Cała materia powstała i istnieje jedynie dzięki doskonałości siły… Musimy przyjąć, że za tą siłą kryje się istnienie świadomego i inteligentnego Umysłu. Umysł ten jest Macierzą całej materii.”

„Moją obsesją jest twarz, twarz innych. Ekspresja twarzy osoby, którą kochasz, jest bezwzględnym łącznikiem z istnieniem, czy nawet tak odważę się powiedzieć: z dobrem istnienia. Pewne zdarzenia czy „półzdarzenia”, pewne drobne nawet sytuacje, odczucia, nagle tę twarz naznaczają: zaczyna się na niej na przeciąg chwili rysować coś dla ciebie (może nawet tylko dla ciebie) niezwykłego, szczególnego, twarz ujawnia się w jakiejś niezwykłej intensywności, intensywności życia, i to jest piękne, nawet jeśli sama ekspresja nie ma nic wdzięcznego, i czujesz, że to piękno wprost zbawia świat. Doznanie jest właściwie radosne, wspaniałe, ale jednocześnie straszne, bolesne, bo czujesz zarazem w sobie absolutną niezgodę na to, że ta twarz kiedyś może umrzeć i że jest z tym pięknem, na którą ją stać, tak przelotna.”

„Musisz wyrzec się wszystkiego, co masz, i musisz oczyścić się z całej przeszłości, inaczej nigdy nie zdołasz jasnym, swobodnym wzrokiem spojrzeć na świat.”

„Kabalistycznemu chrześcijaństwu, jakim jest panujący od 1500 lat katolicyzm, zadano śmiertelną ranę, od której potwór w końcu zdechnie, mimo to jego potężne cielsko będzie w stanie wytrzymać jeszcze wieki zanim wykrwawi się do końca.”