„Mówiłem, że jestem biczem bożym, i gdybyście nie byli wielkimi grzesznikami, Allach nie pozwoliłby, aby mój gniew spadł na wasze głowy.”

„W razie, gdybyście koniecznie musieli mówić o mojej osobie, możecie mnie nazywać „synem polskiej ziemi” (nikt bowiem nie może zaprzeczyć, że ziemia, w której spoczywają oboje moi rodzice i na której stale pracuję i zamierzam pracować do śmierci jest moim domem, choć nie jestem nacjonalistą), lecz nie nazywajcie mnie „Polakiem”, aby nie mówiono, że – dla przyjmowania zaszczytów – nałożyłem maskę narodu, do którego nie należę.”

„Nawet gdyby bandyci mieli brutalnie ucinać piłą wasze kończyny, ten, kto pozwoli sobie na nienawiść w stosunku do nich, sprzeciwi się mojej nauce.”

„Tylko mój ból jest bardziej niemy niż mój gniew.”

„Z marzeń powstał świat, mój dziecięcy świat.
W wielkich sklepach błyszczał mi za szkłem,
Deszczem piłek spadł na przedszkolny bal.
Co tu gadać, trochę mi go żal.”

„Francuzi – uważajcie! Będę mówić po francusku, co dla mnie stanowi wielki wysiłek, a dla was będzie ciężką próbą waszej przyjaźni do Wielkiej Brytanii!”

„To wcale nie wymagało wielkiego charakteru
mieliśmy odrobinę niezbędnej odwagi
lecz w gruncie rzeczy była to sprawa smaku
Tak smaku
który każe wyjść skrzywić się wycedzić szyderstwo
choćby za to miał spaść bezcenny kapitel ciała
głowa”

„Jestem tym, który umrze, gdy nadejdzie czas, aby umrzeć, więc pozwól mi żyć moim życiem tak, jak chcę.”

„Bracia! Jesteście z tego samego ludu co i my. Zabijacie waszych braci wieśniaków. Człowiek może dać wam rozkaz do zabijania, ale więcej musi znaczyć dla Was prawo Boże, które mówi: „Nie zabijaj!”. Żołnierz nie jest zobowiązany do posłuszeństwa wobec prawa, które jest sprzeczne z prawem Bożym!”

„W naszych czasach tylko sardynka może sobie pozwolić na luksus nieposiadania głowy.”