„Polityka Stalina wobec Polski, polityka realizowana w Wilnie, Lwowie i Lublinie była jedną z głównych przyczyn, które prowadziły do ryzykownej decyzji warszawskiej, traktowanej jako ostatni czyn mający ratować zagrożoną niepodległość kraju ze strony Wschodu.”

— Stanisław Salmonowicz

Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza
Źródło: s. 30.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

historia , decyzja , kraj , polityka , polityka , przyczyna , główny , prowadzić , niepodległość , mienie , czyn , traktowanie

Stanisław Salmonowicz 20

polski historyk 1931

Podobne cytaty

„Politycy Mniejszości Niemieckiej od lat prowadzą agresywną politykę wobec polskiego patriotyzmu.”

Patryk Jaki (1985) polski polityk

Źródło: Głodówka pod Opolem zaostrzona. Desperacki apel do Beaty Szydło, newsweek.pl, 4 stycznia 2017 http://www.newsweek.pl/polska/spoleczenstwo/glodowka-pod-opolem-zaostrzona-napiecie-z-powodu-wypowiedzi-patryka-jakiego,artykuly,403030,1.html?src=HP_Right_List_Recommended

„Czy po takim zreasumowaniu postaw i motywów decyzji można się ograniczać tylko do krytyki ówczesnych decydentów? Czy kiedy patrzymy retrospektywnie na bieg wydarzeń lat 1945-1947, 1956, 1970, 1980–1981 możemy odrzucić koncepcję ratowania polskiej niepodległości zagrożonej przez Stalina, przy jednoczesnej obojętności naszych aliantów? Sądzę, że jest to dylemat niezwykle bolesny. Znamy z jednej strony cenę, jaką Polska – Warszawa zapłaciła za swój zryw niepodległościowy, z drugiej zaś możemy ubolewać nad nieprawidłowościami czy nerwowością decyzji ściśle militarnej. Czy jednak sama koncepcja wyboru między kapitulacją wobec Stalina a próbą ratowania niepodległości może być oceniana krytycznie? Zdaję sobie sprawę, że istnieją przesłanki do udzielenia różnych odpowiedzi na to pytanie. Osobiście usiłowałem przybliżyć dramat decyzji o bitwie o Warszawę, dramat ludzi postawionych biegiem wydarzeń w sytuacji, w której nie dysponowali szansami na sukces.”

Stanisław Salmonowicz (1931) polski historyk

Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza
Źródło: s. 41.

„Zasadnicze zatem dylematy, przed jakimi stanęli polscy politycy wiosną 1944 r. brzmiały: czy kapitulować przed żądaniami Stalina, czy liczyć na jakąś możliwość uczciwego kompromisu, czy wreszcie podjąć ryzyko otwartego przeciwstawienia się dyktatowi Stalina. Polscy politycy stanęli więc przed niezwykle trudnym zadaniem. Z jednej strony to był problem właściwej oceny Związku Sowieckiego, z drugiej zaś stosunku do aliantów zachodnich. Ludzie nie mający bezpośrednich doświadczeń w kontaktach z Rosją, tak jak Stanisław Mikołajczyk, Stanisław Kot, ulegali z reguły złudzeniom co do Związku Sowieckiego. Tych złudzeń nie podzielali przywódcy krajowi obserwujący działania sowieckie w różnych formach na ziemiach polskich od 1939 r.”

Stanisław Salmonowicz (1931) polski historyk

Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza
Źródło: s. 35.

„Polityka wobec religii, jaką od kilku lat prowadzą władze w niektórych regionach Tybetu, rodzi obawy, że nasz kraj może wrócić do koszmaru rewolucji kulturalnej.”

VIII Agja Rinpocze (1950)

Źródło: Wystąpienie na forum Komisji ds. Wolności Religii, hfhrpol.waw.pl, 16 marca 2000 http://www.hfhrpol.waw.pl/Tybet/raport.php?raport_id=137

„Jeśli miałbym jednak wskazać partię polityczną, która ratowałaby się romansem z kibolami, byłby to PiS. Słyszałem z ust polityków tej partii wypowiedzi wyraźnie sympatyzujące z tą subkulturą, a ostatnio jakiś kibol udzielił nawet wywiadu „Gazecie Polskiej.””

Marek Migalski (1969) politolog polski

Źródło: se.pl, Marek Migalski: Potrafię sobie wyobrazić romans PiS-owsko-kibolski, 19 maja 2011 http://www.se.pl/wydarzenia/opinie/marek-migalski-potrafie-sobie-wyobrazic-romans-pis-owsko-kibolski_186139.html

„Wysoki Sejmie! Polska polityka zagraniczna odzyskuje podmiotowość, której brakowało przez kilka ostatnich lat i od której odzwyczaili się niektórzy nasi partnerzy. Tutaj właśnie należy upatrywać źródła polemicznych opinii o Polsce, które ostatnimi czasy dochodziły ze strony różnych polityków europejskich. Polityka zagraniczna Polski pozostanie jednak polityką asertywną, co nie oznacza, że będzie to polityka konfliktowa. Polska nie zamierza zaostrzać stosunków z żadnym partnerem zagranicznym. Jej polityka będzie stanowcza, ale i otwarta na dialog. Niezbędna korekta w polityce zagranicznej, której ten rząd będzie dokonywał, odbędzie się z pożytkiem dla Polski, dla naszego regionu i dla Europy.”

Witold Waszczykowski (1957) polski polityk

wystąpienie w Sejmie w którym prezentował informację rządu o zadaniach polskiej polityki zagranicznej w 2016.
Źródło: stenogram z posiedzenia Sejmu http://orka2.sejm.gov.pl/StenoInter8.nsf/0/9380168A938F2F3CC1257F4900703572/%24File/10_b_ksiazka.pdf, 29 stycznia 2016.

„W przypadku liberalizmu możemy mówić o polityce jedynie jako o polemicznym przeciwstawieniu się wszelkim ograniczeniom indywidualnej wolności ze strony państwa czy religii. Jest to zawsze polityka handlowa, polityka wobec Kościoła, polityka edukacyjna, kulturalna. W żadnym wypadku nie jest to polityka liberalna jako taka, a jedynie liberalna krytyka polityki.”

Carl Schmitt (1888–1985)

Źródło: Pojęcie polityczności, w: Teologia polityczna i inne pisma, tłum. M. Cichocki, wyd. Znak, Kraków 2000, s. 241.

„Dla mnie politycy to mafia, która rządzi tym krajem. Układają się między sobą jak chcą. To najgroźniejsi przestępcy tego kraju bo po ich stronie stoi prawo.”

Junior Stress (1986)

odpowiedź na pytanie o podejście do polityki.

„Polityka to sztuka podejmowania błędnych decyzji.”

Andrzej Majewski (1966) pisarz i fotografik polski

„Politykę należy rozpatrywać w dwu kategoriach: polityka jako gra i polityka jako misja. Polityka, traktowana jako gra, jest zajęciem pragmatycznym.(…) Polityka jako misja – to wypełnianie przyjętego na siebie obowiązku.”

Leszek Moczulski (1930) polski polityk

Źródło: U progu niepodległości (1990), Polonus http://www.polonus.mojeforum.net/temat-vt306.html?postdays=0&postorder=asc&start=0

„Polityka Stalina wobec Polski, polityka realizowana w Wilnie, Lwowie i Lublinie była jedną z głównych przyczyn, które prowadziły do ryzykownej decyzji warszawskiej, traktowanej jako ostatni czyn mający ratować zagrożoną niepodległość kraju ze strony Wschodu.”

Tematy

Stanisław Salmonowicz 20

Podobne cytaty

Pokrewne tematy