„Uznałam, że to najpiękniejsza droga, którą mogę iść przez życie – poprzez muzykę dawać ludziom coś nienamacalnego. I otrzymywać to od nich.”

„Droga, którą podążam jest szlachetna – to droga, która sprawia, że dobrze się czuję. Wierzę, że jest ta właściwa droga, którą należy iść i staram się robić więcej dobrego niż złego. Wierzę w Boga i wyznaję wiarę.”

„Tancerze muszą przede wszystkim połączyć się z muzyką. Nie mogę kazać im tańczyć do danego utworu tylko dlatego, że uważam go za piękny.”

„Zanim umrę, chcę walczyć o życie. Dopóki mogę iść o własnych siłach, pójdę tam, gdzie zechcę.”

„Od pewnego czasu, dokładnie od dwóch tygodni, życie stało się dla mnie zgodą na to, by nie godzić się na nie, by odchodzić przed przybyciem, by zabijać, póki coś jeszcze nie jest w stanie zabić mnie. Miałam ochotę na przedłużanie tylko tych pięknych chwil, które ja uznam za piękne. Tylko tych, które ja uznam za warte podtrzymywania.”

„Dwie rzeczy ma w sobie każde prawo: drogę, którą iść, jako świeca w ciemności ukazuje, a karaniem, aby z niej nie ustępowano, grozi.”

„Życie otrzymuje się dożywotnio.”

„Moją jedyną zasadą wpojoną mi przez Dziadka Willsa, którą uznawałem przez całe swoje dorosłe życie, jest, że wulgarny i sprośny język daje ludziom nie chcącym słuchać niewygodnych informacji prawo do zamykania na nas uszu i oczu.”

„Życie zawsze biegnie drogą, którą sobie wybrało, wszystko jedno, co zrobisz.”

„Kogo interesuje moje czy twoje życie? Ludziom musisz dawać ludzi, a nie siebie samego.”