„A szczęście tak jak skrzypce im starsze tym młodsze.”

„Jest u nas taki zwyczaj, że gdy rodzi się chłopiec, powinien jak najszybciej wziąć do ręki skrzypce i od małego grać. Natomiast gdy rodzi się dziewczynka, powinna natychmiast uczyć się gotować. Ja miałam to szczęście, że urodziłam się jako pierwsze dziecko, więc rodzice wychowywali mnie jak chłopca. To ja wzięłam do ręki „skrzypce.””

„Człowiek: pierwsze skrzypce natury.”

„W afektach rozum gra drugie skrzypce.”

„Głos miała jak skrzypce, figurę jak wiolonczela.”

„Byłam muzykiem i to mnie wiele nauczyło. Od siódmego roku życia grałam na skrzypcach. Chodziłam też do liceum muzycznego. Jeżeli jesteś z czymś przez dwanaście lat związana, to na pewno jest to rodzaj miłości. Ze skrzypcami jest trochę tak, że uzależniają od siebie – jesteś tylko ty i skrzypce. Ja wybrałam większą wolność.”

„Bywało, że dom aż dudnił od dźwięków – ja ćwiczyłam na skrzypcach, siostra na oboju, a tata „dłubał” coś w swoim kącie.”

„Niejedna trąba chciałaby grać pierwsze skrzypce.”

„Słuchajcie – to dziecko nuci
W czarodziejskim pudełku skrzypiec.”

„Jestem niesiony w mym cieniu
jak skrzypce
w czarnym pudle.”